“Mijn lievelingsplek  is de tram. Ik geniet ervan om van op een afstand mensen te observeren, flarden van telefoongesprekken op te vangen. Ik geniet van de diversiteit, de veelkleurigheid, de veelstemmigheid. Ik zou het iedereen aanraden.”

Op 14 oktober 2012 doe ik mee aan de Gentse gemeenteraadsverkiezingen. Van plaats 16 op de sp.a-Groenlijst ijver ik voor een sociaal en ecologisch Gent. Eigenlijk wil ik alle Gentenaars ontmoeten, maar dat is helaas niet mogelijk. Daarom zoek ik 100 Gentenaars op. Zij mogen me vertellen wat ik voor hen kan doen!

Dominique Willaert (44) geniet in Gent een stevige bekendheid als artistiek en inhoudelijk coördinator van Victoria Deluxe. Enkele weken geleden nam hij me mee naar volkscafé De Wan voor een paar koffies en een lang gesprek over politiek links en de onderkant van de Gentse samenleving. Om af te sluiten legde ik hem mijn drie vragen voor Gentenaars voor.

Gent in drie woorden?  “Gastvrij, rebels en durf.

Ja, Gent is rebels en heeft durf, maar het is niet makkelijk om dat uit te leggen. Het gaat om een soort Gentse esprit, een eigen, typisch stedelijke mentaliteit. Neem nu de sfeer in Gent in de publieke ruimte, bijvoorbeeld gewoon aan de bushalte: je kan altijd mensen aanspreken, ze zullen niet in elkaar duiken. Gentenaars zijn ook behulpzaam. Dat is natuurlijk geen exacte wetenschap, maar voor mij is dat het typisch Gentse karakter.

Een en ander heeft volgens mij te maken met de grote mix aan mensen. We hebben hier de autochtone Gentenaars, maar ook heel wat inwijkelingen: de West-Vlamingen die blijven hangen, de buitenlandse migranten… Gentenaars geven blijk van een grote veerkracht – ze zijn getraind in het omgaan met die mix. Ik vind dat toch een verschil met Antwerpen of Brussel. Waaraan we dat te danken hebben? Wellicht voor een deel aan de schaalgrootte: Gent is niet te groot en niet te klein. Maar ongetwijfeld ook aan onze socialistische en industriële voorgeschiedenis. Gent is de stad van Vooruit, kunstenaars, studenten, Louis Paul Boon. Weet je trouwens dat ze ooit nog van plan geweest zijn de Vooruit met de grond gelijk te maken? Ze gingen er appartementen zetten. Stel je voor.”

Ik kom in oktober voor de eerste maal op. Waarop zou ik volgens jou de aandacht moeten vestigen?

“Wel, ik ben toch wat bezorgd. Socialisten laten zich soms opjagen door de rechterzijde van het politieke landschap. In Gent moet men nog meer beseffen dat er heel wat linkse, creatieve mensen bereid zijn om progressief beleid te ondersteunen. Je moet het middenveld goed gebruiken.

Als linkse, socialistische politica denk ik dat je creatieve oplossingen moet durven aanreiken voor heel moeilijke, maatschappelijke vraagstukken zoals migratie en kwalitatief wonen. Dat laatste is misschien wel de grootste uitdaging van vandaag. Politiek en middenveld kunnen daar de handen in elkaar slaan.

Een ander punt dat mij zorgen baart, is de hoge werkloosheid bij niet-Belgen. Via mijn werk bij Victoria Deluxe kom ik daar dagelijks mee in aanraking. Die hoge werkloosheid zie je niet alleen bij de laaggeschoolde maar ook bij de hooggeschoolde niet-Belgen. Dit is deels te wijten aan discriminatie op de arbeidsmarkt, maar naar mijn ervaring gaat het niet altijd om slechte bedoelingen, maar soms gewoon ook om koudwatervrees.

Als mensen zich bedreigd voelen op vlak van werk of gezondheid, dan gaan ze hun medemensen eerder als concurrenten in plaats van als medestanders beschouwen. Kortom, we moeten er prioritair voor zorgen dat de bestaansvoorwaarden van mensen ingevuld zijn.”

Ik vind het erg belangrijk dat we in Gent onze openbare ruimte (pleinen, parken, straten,…) goed soigneren. Heb jij een lievelingsplekje in de stad?

“Dat is eigenlijk sterk veranderd in de loop van mijn leven. Vroeger koos ik resoluut voor een goed koffiehuis zoals de Mokkabon. Gewoon anoniem, met de krant en een koffie. Je kan er genieten van de va et vient, maar je kan even goed nieuwe mensen ontmoeten.

Hoe ouder ik word, hoe meer ik de drukke binnenstad ontvlucht. Nu is mijn lievelingsplek de tram. Ik geniet ervan om van op een afstand mensen te observeren, flarden van telefoongesprekken op te vangen. Ik kan genieten van de diversiteit die je er ziet. Er is veelkleurigheid, veelstemmigheid. Ik zou het iedereen aanraden.”