Vrijdagavond, ik rij huiswaarts en luister naar het nieuws van middernacht op Radio 1. Onze Vlaams minister van integratie maakt zich zorgen om de resultaten van een nieuwe enquête van Gazet van Antwerpen: moslimjongeren voelen zich nog steeds niet aanvaard. Ze ervaren op school en op de werkvloer nog evenveel discriminatie als 8 jaar geleden. Geen verrassing, dat niet. En reden genoeg om kwaad te worden. Hoe kan dat toch dat we er nog altijd niet in slagen om jonge mensen, die hier vaak zijn geboren, een evenwaardige plaats in onze maatschappij te laten innemen? Geraken we dan nooit van dat verdomde wij-zij-verhaal af?

Mijn woorden zijn nog niet koud (ja, ik praat soms luidop tegen de autoradio), of daar komt Geert Bourgeois mijn geest verlichten: het gaat wél om een wij-zij-verhaal! Ik rij bijna de berm in wanneer ik het hem met burgerlijke sérieux hoor zeggen. “Wij kunnen en moeten als ontvangende samenleving meer inspanningen doen. Zij moeten wel ook inspanningen leveren om te participeren aan die samenleving.”

Zit daar nu niet net de kern van het probleem, meneer Bourgeois? Dat u deze moslimjongeren niet eens zo impliciet de boodschap geeft dat dit niet hun samenleving is? Wat moeten deze jongeren doen om op uw kabinet een toegangsticket tot de gedroomde Vlaamsche samenleving te mogen afhalen? Hun hoofddoek afnemen? De islam afzweren? Zich publiek verontschuldigen voor het leed dat hun tilt geslagen geloofsgenoten in Boston hebben aangericht? Moeten ze een dansje doen? De vogeltjesdans misschien?

U schijnt immers te weten dat hun inspanningen voorlopig niet volstaan. “Mochten we een omgekeerde enquête doen,” orakelt u voorzichtig, “zouden de mensen zeggen dat deze jongeren er niet bijhoren omdat ze er niet willen bijhoren.”

Met zijn subtiele veronderstelling bevestigt onze Vlaamse minister van integratie vooral de pijnlijke vrees van 60% van de Antwerpse moslimjongeren: dat de Vlaamse samenleving hen nooit als geïntegreerd zal beschouwen. Als in het dagelijks discours van de minister van integratie de exclusie dermate ingebakken blijft, dan brengt GVA ons binnen 8 jaar weer dezelfde bedroevende resultaten.