In de huidige legislatuur is de jongste persoon die in de gemeenteraad het woord heeft genomen mijn collega Camille Daman, 26 lentes jong. Daar zou binnenkort wel eens verandering in kunnen komen. Gent gaat immers kinderen en jongeren de mogelijkheid bieden om met ondersteuning van de Kindersecretaris een verzoekschrift te richten aan hun stadsbestuur.

Niet dat er nog niks gebeurde op het vlak van participatie van kinderen en jongeren. Naast de klassieke kanalen als de Jeugdraad bestaan er initiatieven als ‘Thuis in het stadhuis’, waarbij lagere schoolkinderen het stadhuis en haar werking leren kennen. Dit jaar nog werden via ‘Mayor @ your town’ 500 scholieren bevraagd over hun stad. (Het eindrapport al gelezen?)

Bij het burgerbudget, dat dit jaar voor de eerste keer een budget van ruim 1 miljoen euro verdeelde over initiatieven van burgers, konden jongeren vanaf 14 jaar mee stemmen. En we blijven als stad pleiten voor én experimenteren met stemrecht op 16.

Het nieuwe reglement voor een verzoekschrift door kinderen en jongeren bouwt verder op de rechtstreekse beleidsparticipatie die wordt mogelijk gemaakt door het gemeentedecreet: het burgerinitiatief, waarbij burgers de handtekeningen verzamelen van minimaal 1% van de bevolking en zo een punt kunnen agenderen en het verzoekschrift, dat door elke burger aan de stad kan gericht worden.

De stad Gent wil die laatste mogelijkheid, namelijk een verzoekschrift door Gentse kinderen nu beter gaan omkaderen, door een laagdrempelig aanspreekpunt te voorzien in de persoon van de kindersecretaris.

Een heel goed plan, vind ik: rechtstreeks kinderen en jongeren aan het woord laten over hun vragen en bekommernissen én ook extra inspanningen doen om die drempel zo klein mogelijk te maken.

Maar misschien mogen we nog een stap verder gaan: net zoals we als stad pleiten voor stemrecht vanaf 16, moeten we ook pleiten voor het verlagen of laten vallen van de leeftijdsgrens voor burgerinitiatief, die nu op 16 jaar ligt.

Maar intussen gaan we dus zelf al aan de slag. We zullen nog veel werk hebben aan een goede communicatie over het verzoekschrift door kinderen en jongeren: begrijpelijke communicatie, via hun eigen kanalen, zoals ook de Gentse Jeugdraad bepleit in hun advies over het reglement. Zelf pleit ik er ook voor om de term ‘verzoekschrift’ te vervangen door iets wat net iets beter bekt. Het lijkt me ook heel belangrijk om te werken via intermediairen: scholen, jeugdwerk, jeugdwelzijnswerk. Een belangrijk aandachtspunt is immers de toegankelijkheid voor alle kinderen, ook kwetsbare kinderen.

Na enige tijd moeten we dan kritisch bekijken hoe dit werk: vinden kinderen de weg? Wie wel, wie niet? Welk soort vragen stellen zij? Wat gebeurt ermee? Is er ook vraag bij jongere kinderen? Moeten we de minimumleeftijd van 10 jaar laten vallen, verhogen of verlagen?

In de gemeenteraad werd het voorstel door alle democratische fracties goedgekeurd. Enkel Vlaams Belang onthield zich, want “kinderen zouden dan zaken ingefluisterd krijgen” en de gemeenteraad zou verworden tot een “kindertheater”. In tegenstelling tot de Vlaams Belangfractie, die de kracht en het denkvermogen van kinderen en jongeren onderschatten en aan wie ik graag een bezoekje aan het kindertheater zou aanraden (ze zouden ervan versteld staan hoeveel belangrijke, maatschappelijke thema’s daar op scherpzinnige wijze door kinderen en jongeren worden aangekaart), kijk ik er samen met alle sp.a-raadsleden alvast naar uit om de vragen en voorstellen van kinderen rechtstreeks te kunnen behandelen en wie weet wel voor het eerst in de geschiedenis van onze raad letterlijk het woord te geven aan Gentse kinderen.