1 op 3 van de Gentse kiezers gaf het vertrouwen aan sp.a-Groen om verder zorg te dragen voor deze stad. Ons programma kreeg de meeste steun, onze lijst blijft veruit de grootste. Dat betekent voor mij dat onze sociale, duurzame plannen de toon en richting van het bestuursakkoord moeten aangeven. Ons project is één en ondeelbaar.

Binnen het kartel veranderen de verhoudingen wel drastisch. Ik voel geen afgunst ten aanzien van linkse collega’s die massaal het vertrouwen van de kiezer krijgen. Ik kan de groene verkozenen enkel oprecht feliciteren met hun resultaat.
Maar mijn rood hart bloedt.
Dat veelbelovende jonge en minder jonge kandidaten met het hart op de juiste plaats en soms tot meer dan 2000 voorkeursstemmen geen rol kunnen opnemen als vertegenwoordiger van de Gentenaars, doet pijn. Dat Rudy Coddens, in wie ik geloof als integer en inhoudelijk sterk politicus, onze stad niet zal leiden, doet pijn.

Ik laat de verslagenheid die ik eerst voelde nu plaats ruimen voor een nieuw soort strijdbaarheid. Met een goed gedoseerde combinatie van introspectie en daadkracht zullen we onze partij vernieuwen en blijven bouwen aan die warme, duurzame stad.

En dan is er nog mijn persoonlijk resultaat. 3.959 voorkeursstemmen. Dat had ik nooit durven dromen. Ik ben er zoveel mensen oneindig dankbaar voor. Mijn collega’s in de partij die mij naar de kop van het peloton lieten rijden, alle mensen met wie ik van gedachten mocht wisselen om mijn boodschap in deze campagne scherp te krijgen. De bussers, de plakkers, de doeners en de denkers, de vele mensen die met overtuiging mijn affiche aan hun raam lieten prijken. De medekandidaten die het beste van zichzelf gaven. De onmisbare vrienden die er van dag 1 bij waren en die mij niet alleen met hun knowhow en inzet, maar vooral ook met zoveel liefde omringden.

Dank voor jullie vertrouwen. Ik zal er alles aan doen om het waard te zijn.