Diversiteit

Gent investeert om stad sneller toegankelijk te maken

| Astrid

De Stad Gent lanceert een plan met 32 nieuwe acties voor integrale toegankelijkheid. Op korte termijn zijn er enkele snelle ingrepen, zoals de groepsaankoop van een 300-tal hellende vlakken en een verplaatsbare toegankelijke bus- en tramhalte om de toegankelijkheid voor minder mobiele Gentenaars concreet te verbeteren, maar ook op (middel)lange termijn staan er initiatieven op de planning.

De Stad Gent stelt vandaag, op vrijdag 3 maart 2023, een tweede actieplan integrale toegankelijkheid voor, opnieuw uitgewerkt met advies van ervaringsdeskundigen en diverse adviesraden. Het plan voor de periode 2023 tot 2025 bevat 32 nieuwe acties.

Op korte termijn koopt de Stad Gent een 300-tal hellende vlakken om onder meer stadsgebouwen, handelspanden en schoolgebouwen betreedbaar te maken voor rolstoelgebruikers, al zeker op plekken waar ze de toegankelijkheid van het openbaar domein niet hinderen. De Stad koopt ook een toegankelijke tijdelijke halte om bus- of tramhaltes toegankelijk te maken bij omleidingen en een mobiele rolstoellift voor tijdelijke invullingen.

“We willen vandaag het verschil maken in het dagelijks leven van mensen én tegelijk op lange termijn werken. Daarom investeren we met een groepsaankoop in hulpmiddelen op het terrein, zoals hellende vlakken en een mobiele rolstoellift. Tezelfdertijd gebruiken we hefbomen om toegankelijkheid hoger op de agenda te zetten bij alle Gentenaars en Gentse organisaties. Dit door voorwaarden op te nemen voor subsidies, vergunningen en erkenningen.“

Eigen werking

Ook op middellange en lange termijn wordt gewerkt aan integrale toegankelijkheid. De komende twee jaar zal Gent investeren in uitgebreide screenings van een selectie van stadsgebouwen met een publieksfunctie. Deze toegankelijkheidsscreenings zal de Stad tegen betaling laten uitvoeren door Inter, het Vlaams Agentschap voor Toegankelijkheid. Aan de hand van de resultaten worden gerichte verbeteringen uitgevoerd. De screenings zullen ook leren hoeveel budget er nodig is om meer structurele aanpassingen te doen.

De Stad zet ook nog meer in op toegankelijke communicatie. Zo gebruiken stadsdiensten voortaan taaliconen voor activiteiten. Zo’n icoon met vereiste taalkennis geeft anderstaligen de informatie om comfortabel deel te nemen en Nederlands te oefenen terwijl ze participeren. En het baliepersoneel krijgt een opleiding rond het inschakelen van taalhulpmiddelen zoals mobiele ringleiding, tolken of interculturele bemiddelaars.

Voorwaarde voor attesten, vergunningen of subsidies

De stad verhoogt op termijn het aandeel toegankelijke handelspanden door te onderzoeken of en hoe toegankelijkheid meer bindend kan worden opgenomen als voorwaarde in het horeca-attest, de omgevingsvergunning en het reglement voor verfraaiing van handelspanden. Op die manier bereikt de Stad startende horeca-uitbaters die plannen te (ver)bouwen, met of zonder omgevingsvergunning. Handelaars die al een zaak hebben, worden gemotiveerd via communicatie- en sensibiliseringsacties.

Ambitieuze bovenlokale regelgeving

Tot slot ijvert de Stad Gent voor een meer ambitieuze bovenlokale regelgeving, want de louter stedelijke regelgeving kan als hefboom niet alles aanpakken. Het stadsbestuur vraagt de Vlaamse overheid om, net zoals in Frankrijk is gebeurd, een decreet uit te vaardigen dat ervoor zorgt dat alle publieke gebouwen in tien jaar tijd toegankelijk zijn. Tezelfdertijd blijft de Stad Gent constructief meewerken met Vlaanderen én blijft de Stad lokale knelpunten aankaarten.

‘AFRIKA FILMFESTIVAL GENT’: EMOTIES, KENNIS ÉN BEGRIP

| bartdes

Ik mocht dinsdagavond 25 oktober 2022 het Gentse Luik van het ‘Afrika Filmfestival’ openen, in De Centrale.

Die plek is zowat hét symbool voor samenleven in diversiteit in Gent. Cinema blijft een bijzondere beleving: de totaalervaring van het grote scherm, het indrukwekkende geluid en het zalige pluche… Het is bovendien nog altijd een belangrijk ‘venster op de wereld’. Een goeie film heeft de kracht om wijze lessen te leren (op een heel ándere manier dan in het schoollokaal) én om grote emoties over te brengen. Tijdens het Afrika Filmfestival Gent komen daar nog de debatten, de boekvoorstellingen en tentoonstellingen, de interactieve filmsessies, enzovoort, bovenop. Het nuttige en het aangename, da’s altijd de béste combinatie.

Foute clichés van tafel

‘Afrika Filmfestival vergroot het wereldbeeld en ontkracht de gangbare ideeën over Afrika’ staat er in de missie van het festival. Foute clichés van tafel vegen, da’s altijd goed. Al blijft één cliché stevig overeind: ‘een beeld zegt meer dan duizend woorden’. Daar mag je bij film gerust nog een schep bovenop doen. De twee gelauwerde films die vanavond te zien waren (‘Astel’, van Ramata-Toulaye Sy, Senegal, 2021; en ‘Juwaa’, van Nganji Mutiri, België/DR Congo, 2021) leren lessen over de zoektocht naar je identiteit; over opgroeien en de relatie van kinderen met hun ouders… en alle emoties die daar bij horen.

Filmstad Gent

Bovendien vaart de audiovisuele sector in Afrika er ook wel bij. Wie films maakt, wie acteert, die wil vooral gezién worden. Wel: hier worden ze gezien. Erkenning is één ding, de inkomsten zijn ook echt nódig voor de filmmakers om hun creatieve werk te kunnen verderzetten. Logisch dus, dat het Afrika Filmfestival opnieuw meerdere dagen naar Gent komt – naar filmstad Gent; de stad waar natuurkundige Joseph Plateau bijna 200 jaar geleden al de basis legde voor de cinematograaf en de filmindustrie…

Inclusieve beeldvorming door film

De Stad Gent investeert heel veel in inclusie, onder ons motto ‘Iedereen anders, allemaal Gent’. We organiseren omstaandertrainingen en praktijktests tegen discriminatie. We werken aan de toegankelijkheid van ons openbaar domein en onze gebouwen voor mensen met een handicap. We werken met vzw IN-Gent, het Gentse inburgeringsagentschap waar ik voorzitter van ben, keihard aan de integratie van nieuwkomers. En we doen nog veel meer. Maar ik ben blij, dat daar bovenop (bij wijze van spreken) ‘nog een laag wordt gelegd’, door organisaties uit het middenveld, door ngo’s, én door organisaties zoals dit Afrika Filmfestival. We werken ook aan inclusieve beeldvorming (zeker in al onze eigen communicatie, als stadsbestuur), maar ik ben er van overtuigd dat films zoals die van vanavond, en bij uitbreiding dit hele festival, veel meer impact hebben, als het gaat om meer kennis en begrip bij de kijkers.

Alle info op www.afrikafilmfestival.be/

Graag meer sereniteit, minder karikaturen

| Astrid

De hoofddoekendiscussie is op één dag tijd nog eens opgevoerd en meteen weer afgevoerd. Wat rest, zijn vooral frustraties. Bij diegenen die vinden dat ‘links’ nu eindelijk maar eens moet ophouden met die onzin, maar even goed bij hen die ervan overtuigd waren dat er eindelijk een doorbraak was in een al lang aanslepende discussie. Ook mij frustreert deze discussie. Niet alleen in de manier waarop ze tot nu toe politiek werd aangepakt, maar vooral omdat de juridische instrumenten waarmee we deze discussie kunnen aanpakken al jaren onder het stof liggen.

Lees verder →

Meer controle op correct afficheren huurprijs

| Astrid

Gent gaat strenger toezien op correct afficheren huurprijs

Vorige maand vestigden enkele Gentse welzijnsorganisaties (vzw SIVI, Jong Gent in Actie, Samenlevingsopbouw Gent, CAW Oost-Vlaanderen en  De Sloep vzw) de aandacht op het niet-afficheren van de huurprijs bij panden die in Gent te huur worden aangeboden.

Schermafbeelding 2018-01-22 om 23.30.19

Hoewel dit wettelijk verplicht is, bleek uit hun rondgang in vier Gentse wijken (het centrum, Sint-Amandsberg, Brugse Poort en Ledeberg) dat bij één op de drie van de 115 panden die te huur stonden, de huurprijs niet werd geafficheerd. Volgens de welzijnsorganisaties opent dit de deur tot discriminatie, waarbij “verhuurders de prijs opdrijven als de kandidaat-huurder hen niet aanstaat”, aldus een woordvoerder van de organisaties. Vooral voor kwetsbare huurders met een laag inkomen kan dit problematisch zijn.

Uit cijfers die ik enkele jaren geleden opvroeg, bleek dat in 2014 98 inbreuken werden beboet (12 daarvan werden vastgesteld in 2013; 86 in 2014).

In de commissie algemene zaken vroeg ik aan de burgemeester een update van die cijfers. Ik vroeg ook een overzicht van de sensibiliserende maatregelen die de stad heeft genomen of nog zal nemen.

In het kort:

  • In 2014 = 165 vaststellingen waarvan 87 dossiers beboet.
  • In 2015 = 130 vaststellingen waarvan 85 dossiers beboet.
  • In 2016 = 103 vaststellingen waarvan 79 dossiers beboet.

Lees verder →

Ervaringsdeskundigen armoede geven vorming op Gentse scholen

| Astrid

Leerkrachten en begeleiders in de buitenschoolse kinderopvang gaan dagelijks aan de slag met grote groepen kinderen met elk een verschillende achtergrond of thuissituatie. Dat is een mooie, maar geen eenvoudige opdracht. In Gent groeit één op vijf van de kinderen op in armoede. Zij ervaren het school lopen helaas niet altijd positief. Kinderen in armoede zijn vaker dan andere kinderen het slachtoffer van pesten, ze worden vaker doorverwezen naar het buitengewoon onderwijs en voelen zich niet altijd begrepen door medeleerlingen en het personeel van de school.

stocksnap_40l6ixc2u1

In Gent is armoede al lang een belangrijk thema in verschillende beleidsdomeinen, en niet in het minst binnen Onderwijs. Ook in de huidige beleidsnota Onderwijs is de aandacht voor armoede zeer groot. Er zijn tal van maatregelen over hoe het onderwijs omgaat met en strijdt tegen dit maatschappelijk probleem.

In de commissie Onderwijs vroeg ik na wat de rol van de dialoog met mensen in armoede zelf is. Door dialoog met mensen die zelf in armoede leven of geleefd hebben, kan er immers meer begrip ontstaan van hoe bepaalde aspecten van onderwijs (bijvoorbeeld huiswerk, uitstappen, sanctiebeleid) beleefd worden. Ook op beleidsniveau kan het samenwerken met ervaringsdeskundigen of vertegenwoordigers van armoedeverenigingen verrijkend werken.

(Letterlijk) Mondelinge vraag: “Inzet van ervaringsdeskundigen armoede in het onderwijs.”

In de beleidsnota Onderwijs die intussen 2 jaar van kracht is, is de aandacht voor armoede zeer groot. Er zijn tal van maatregelen die gericht zijn op hoe het onderwijs omgaat met en strijdt tegen dit maatschappelijk probleem. De beleidsintenties leggen niet zelden de nadruk op de nood aan samenwerking met andere partners. Zo vermeldt de beleidsnota dat het IVA een project met ervaringsdeskundigen zal opstarten die het bewustzijn rond armoede en de gevolgen ervan bij de personeelsleden aanscherpt (actie 10). Dat lijkt me een erg zinvol initiatief. Leerkrachten, begeleiders in de STIBO enz. gaan dagelijks aan de slag met grote groepen kinderen met elk een verschillende achtergrond of thuissituatie. Dat is allerminst een eenvoudige opdracht. Door dialoog met mensen die zelf in armoede leven of geleefd hebben, kan er meer begrip ontstaan van hoe bepaalde aspecten van onderwijs (bijvoorbeeld huiswerk, uitstappen, sanctiebeleid) beleefd worden.

Ook op beleidsniveau kan het samenwerken met ervaringsdeskundigen of vertegenwoordigers van armoedeverenigingen verrijkend werken.

  • Wat is de stand van zaken van het project met ervaringsdeskundigen?
  • Worden enkel opgeleide ervaringsdeskundigen (en dus volwassenen) betrokken? Is er ook betrokkenheid van de jongerenwerkingen van armoedeverenigingen?
  • Worden alle personeelsleden betrokken in het project, dwz niet enkel leerkrachten, maar ook directie, beleidsverantwoordelijken, ondersteunend personeel?
  • Heeft het IVA Stedelijk Onderwijs Gent ervaringsdeskundigen in dienst? Zo niet, kan dit in de toekomst overwogen worden?
  • Zijn bij de werkgroep ‘Armoedebeleid op school’ ervaringsdeskundigen of vertegenwoordigers van armoedeverenigingen betrokken? Zo niet, kan dit in de toekomst overwogen worden?
  • Wordt er op het beleidsniveau structureel samengewerkt met ervaringsdeskundigen of vertegenwoordigers van armoedeverenigingen?

Lees verder →

Opinie: De praktijktest is een flitspaal bij discriminatie

| Astrid

Ook gepubliceerd in De Standaard van 22 september 2016.

Het is oud nieuws, maar het blijft de gemoederen verhitten: de stad Gent pakt huurdiscriminatie aan met praktijktests. Nog vertrouwder nieuws: minister Homans (N-VA), bevoegd voor gelijke kansen, gelooft er niet in. De minister zegt dat praktijktests strijdig zijn met de vrije selectie van verhuurders. Ofwel heeft ze niet begrepen wat de praktijktests precies beogen, ofwel misleidt ze doelbewust. Een verhuurder zoekt een huurder die Lees verder →

“De boer op voor meer diversiteit in de Gentse Jeugdraad” Interview met Maïté Coppens.

| Astrid

Het is een bevreemdende dag waarop ik heb afgesproken met Maïté Coppens, voorzitter van de Gentse Jeugdraad. Dinsdag 22 maart 2016: de dag van de aanslagen in Brussel. We kunnen niet anders dan het eerst daarover te hebben. Nee, ik hoefde vandaag niet naar Brussel voor het werk. Ja, vrienden en collega’s die er werken zijn ok. We hebben al de hele dag het nieuws gevolgd, maar proberen nu toch even de knop om te draaien. We hebben het over twee gedeelde passies: de jeugd en onze stad, Gent.

Maité

Als ik Maïté vraag hoe zij onze stad in drie woorden zou omschrijven, zegt ze zonder veel aarzelen: jong, divers en levendig. “Ik vind dat de aanwezigheid van zoveel jonge mensen in Gent, in de scholen en het hoger onderwijs, echt afstraalt op onze stad.” 

Lees het volledige interview hier.

Informatie en participatie voor elke Gentenaar

| Astrid

De Gentse gemeenteraad bekrachtigde gisteren de Beleidsnota Communicatie, Onthaal, Beleidsparticipatie en Stadsmarketing. De nota handelt over beleid waarvan de vruchten niet bepaald tastbaar zijn, maar toch is het belangrijk er voldoende lang bij stil te staan.

Schermafbeelding 2015-09-29 om 21.19.59

Het debat werd gedomineerd door gehakketak over één element uit de nota: de stad wil waar nodig ook voor communicatie zorgen in andere talen dan het Nederlands, zodat mensen die het Nederlands nog niet machtig zijn noodzakelijke informatie krijgen. Denk aan info over inschrijvingen op school, huisvuilophaling, lessen Nederlands… Koren op de molen van Vlaamse Belang en N-VA die zich hiertegen hevig verzetten en lieten uitschijnen dat het Gentse bestuur het niet belangrijk vindt dat nieuwkomers Nederlands leren. Lees verder →

Antidiscriminatieplan is goedgekeurd

| Astrid

Bon, het is goedgekeurd. Gent heeft een plan om racisme en discriminatie te bestrijden. Niet alleen door te informeren en te sensibiliseren. Ook door te registreren en te sanctioneren. Dat dat sluitstuk niet naar de zin is van N-VA en Vlaams Belang, mocht blijken uit een debat dat voorwaar over twee avonden gemeenteraad moest gespreid worden.

Antidiscriminatieplan

In tijden waarin racisme relatief wordt genoemd, en discriminatie een excuus heet te zijn, maakt de Stad Gent een duidelijk statement: wij vinden dit onaanvaardbaar en wij gaan de strijd met discriminatie en racisme aan. Mensen zitten hier écht wel op te wachten. Wie daaraan twijfelt moet maar eens op sociale media de hashtag #dailyracism opzoeken.

Het sterke aan dit plan is dat er maatregelen komen op elke schakel van de keten. Gent wil voor een kwaliteitsvol beleid tout court zorgen door te informeren en te adviseren. Daarnaast wil Gent voorkomen dat mensen, organisaties of bedrijven discrimineren. En neen, niet door te polariseren of te veralgemenen, maar net door de dialoog aan te gaan met de verschillende sectoren waarin discriminatie veelvuldig voorkomt. En ten derde, en hierin schuilt het unieke van de Gentse aanpak: dit plan zorgt voor het nodige sluitstuk, door discriminatie actief op te sporen, te registeren, en tot slot ook te sanctioneren.

Is een groot succes hiermee verzekerd? Wellicht niet. Ook met dit sterke plan zal het niet eenvoudig zijn om een mentaliteitswijziging op gang te brengen. Er is een erg lage meldingsbereidheid (via het sms-systeem om discriminatie in de horeca te melden, kwamen vorig jaar maar 3 meldingen binnen). En als er dan al discriminatie wordt gemeld, is de objectivering van zo’n melding vaak erg moeilijk. Daarnaast zijn we ook aangewezen op beleid van hogerhand: de Vlaamse regering moet praktijktests mogelijk maken, vb. in de sectoren van werk en wonen, net zoals ze trouwens al bestaan in andere situaties. Helaas hult de minister bevoegd voor gelijke kansen zich in stilzwijgen.

 En dan nog iets. Als het gaat over de cijfers die de Universiteit Gent aan het licht bracht over discriminatie op de huurmarkt heb ik de voorbije dagen verschillende keren gehoord dat er een ‘dunne lijn is tussen selectie en discriminatie’. Ik onderneem een poging om dat toch wat uit te klaren.

Stel: iemand stelt zijn woning hier in Gent te huur. Hij gaat op zoek naar een huurder die het pand als een goede huisvader zal beheren en die in staat is de huur correct te betalen. Hij heeft de vrijheid om een huurder te selecteren, maar mag daarbij natuurlijk geen wetten overtreden.

Wat zegt nu de Antidiscriminatiewet (2007): dat je mensen niet verschillend mag behandelen op basis van een door de wet beschermd criterium (zoals daar zijn handicap, vermogen, afkomst, seksuele geaardheid…), tenzij daar een objectieve en redelijke rechtvaardiging voor is.

Wanneer bijvoorbeeld iemand met een maandelijks inkomen van 1000 euro een pand wenst te huren aan 900 euro, dan is het objectief en redelijk te stellen dat deze kandidaat niet in staat zal zijn om de huur correct te betalen. Dat is SELECTE, geen discriminatie. Maar wat is nu gebleken uit het onderzoek van de UGent? Dat in een éérdere fase, nl. in het allereerste contact met de vraag om een pand te bezichtigen, mensen anders worden behandeld op basis van criteria die NIET te verantwoorden vallen.

Want als Fientje huppeldepup mailt voor een afspraak, kan ze het pand bezoeken. Terwijl Fientje met een visuele handicap in 1 op 3 gevallen geen afspraak krijgt.

En als Jan modaal mailt voor een afspraak, kan ook hij het pand zonder problemen bezoeken. Maar als Mohammed modaal mailt, krijgt hij van 1 op de 3 een nul op het rekest.

Dít geen selectie. Er is geen objectieve of redelijke rechtvaardiging mogelijk voor deze ongelijke behandeling. Er is geen sprake van een dunne lijn: dit is discriminatie – dit is strafbaar.

Als Siegfried Bracke dan in de pers laat optekenen dat schepen Tapmaz doet alsof elk bedrijf discrimineert en alsof elke verhuurder een racist is, dan vind ik dat toch héél straf. Voor een partij die zo hamert op meetbare gegevens, op kwantitatieve informatie, gaat Bracke wel erg lichtzinnig om met deze harde cijfers.

Zijn alle allochtonen slachtoffers en zegt Gent dat alle verhuurders discrimineren? Neen, niet allemaal. Maar wel 1 op de 3. Na dit debat kunnen we nog maar eens noteren dat de N-VA, enthousiast geruggesteund door het Vlaams Belang, dat geen reden vindt tot actie. Gelukkig denkt het Gentse stadsbestuur daar radicaal anders over.