Gent investeert om stad sneller toegankelijk te maken

De Stad Gent lanceert een plan met 32 nieuwe acties voor integrale toegankelijkheid. Op korte termijn zijn er enkele snelle ingrepen, zoals de groepsaankoop van een 300-tal hellende vlakken en een verplaatsbare toegankelijke bus- en tramhalte om de toegankelijkheid voor minder mobiele Gentenaars concreet te verbeteren, maar ook op (middel)lange termijn staan er initiatieven op de planning.

De Stad Gent stelt vandaag, op vrijdag 3 maart 2023, een tweede actieplan integrale toegankelijkheid voor, opnieuw uitgewerkt met advies van ervaringsdeskundigen en diverse adviesraden. Het plan voor de periode 2023 tot 2025 bevat 32 nieuwe acties.

Op korte termijn koopt de Stad Gent een 300-tal hellende vlakken om onder meer stadsgebouwen, handelspanden en schoolgebouwen betreedbaar te maken voor rolstoelgebruikers, al zeker op plekken waar ze de toegankelijkheid van het openbaar domein niet hinderen. De Stad koopt ook een toegankelijke tijdelijke halte om bus- of tramhaltes toegankelijk te maken bij omleidingen en een mobiele rolstoellift voor tijdelijke invullingen.

We willen vandaag het verschil maken in het dagelijks leven van mensen én tegelijk op lange termijn werken. Daarom investeren we met een groepsaankoop in hulpmiddelen op het terrein, zoals hellende vlakken en een mobiele rolstoellift. Tezelfdertijd gebruiken we hefbomen om toegankelijkheid hoger op de agenda te zetten bij alle Gentenaars en Gentse organisaties. Dit door voorwaarden op te nemen voor subsidies, vergunningen en erkenningen.

Eigen werking

Ook op middellange en lange termijn wordt gewerkt aan integrale toegankelijkheid. De komende twee jaar zal Gent investeren in uitgebreide screenings van een selectie van stadsgebouwen met een publieksfunctie. Deze toegankelijkheidsscreenings zal de Stad tegen betaling laten uitvoeren door Inter, het Vlaams Agentschap voor Toegankelijkheid. Aan de hand van de resultaten worden gerichte verbeteringen uitgevoerd. De screenings zullen ook leren hoeveel budget er nodig is om meer structurele aanpassingen te doen.

De Stad zet ook nog meer in op toegankelijke communicatie. Zo gebruiken stadsdiensten voortaan taaliconen voor activiteiten. Zo’n icoon met vereiste taalkennis geeft anderstaligen de informatie om comfortabel deel te nemen en Nederlands te oefenen terwijl ze participeren. En het baliepersoneel krijgt een opleiding rond het inschakelen van taalhulpmiddelen zoals mobiele ringleiding, tolken of interculturele bemiddelaars.

Voorwaarde voor attesten, vergunningen of subsidies

De stad verhoogt op termijn het aandeel toegankelijke handelspanden door te onderzoeken of en hoe toegankelijkheid meer bindend kan worden opgenomen als voorwaarde in het horeca-attest, de omgevingsvergunning en het reglement voor verfraaiing van handelspanden. Op die manier bereikt de Stad startende horeca-uitbaters die plannen te (ver)bouwen, met of zonder omgevingsvergunning. Handelaars die al een zaak hebben, worden gemotiveerd via communicatie- en sensibiliseringsacties.

Ambitieuze bovenlokale regelgeving

Tot slot ijvert de Stad Gent voor een meer ambitieuze bovenlokale regelgeving, want de louter stedelijke regelgeving kan als hefboom niet alles aanpakken. Het stadsbestuur vraagt de Vlaamse overheid om, net zoals in Frankrijk is gebeurd, een decreet uit te vaardigen dat ervoor zorgt dat alle publieke gebouwen in tien jaar tijd toegankelijk zijn. Tezelfdertijd blijft de Stad Gent constructief meewerken met Vlaanderen én blijft de Stad lokale knelpunten aankaarten.

Iedereen moet aan z’n centen kunnen!

Steeds meer geldautomaten van grootbanken worden vervangen door het netwerk van Batopin-cashpunten. Helaas pindakaas: in de Gentse Veldstraat bleek het pand met de automaten niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers. Als schepen van Gelijke Kansen, samen met Veerle Baert, docent Sociaal Werk, ervaringsdeskundige, en lid van de Gentse klankbordgroep toegankelijkheid, kropen we in onze pen. We schreven een opiniestuk dat werd gepubliceerd op de website van het weekblad Knack.

Triest dat we zo’n toestanden anno 2023 nog altijd moeten vaststellen. Als stadsbestuur kunnen we nog zo hard sensibiliseren, adviseren, ondersteunen en begeleiden als we willen… we hebben een stevige hefboom nodig om toegankelijkheid af te dwingen. Net zoals rolstoelgebruikers een hellend vlak nodig hebben om over drempels te geraken, hebben steden en gemeenten bovenlokale wetgeving nodig op weg naar toegankelijkheid. Frankrijk besliste in 2005 dat tegen 2015 elke publieke plaats, van bib tot café, rolstoeltoegankelijk moest zijn. En zo geschiedde. De conclusie is duidelijk: er moet een sterker wettelijk (Vlaams) kader komen dat letterlijk het pad effent met dwingende regels en voorwaarden. Zodat iedereen aan z’n centen kan.

Onder de foto kan je het volledige opiniestuk lezen.

Toegankelijkheid bankautomaten: iedereen moet toch aan z’n centen kunnen?

Het is onaanvaardbaar dat personen in een rolstoel moeten rekenen op de welwillendheid van eigenaars om hun bankfiliaal rolstoeltoegankelijk te maken. Overal waar dat niet zo is moeten ze rekenen op de hulp van omstaanders om aan hun eigen geld te kunnen. Er moet zo snel mogelijk een wettelijke toegankelijkheidsverplichting komen.

“Binnenkort komt jouw cash uit een andere muur”, lezen we op affiches die aankondigen dat de bankautomaat verdwijnt in een filiaal. Helaas betekent dat vandaag dat minder mobiele mensen opnieuw op een muur botsen die eigenlijk al deels was afgebroken.

We hebben al een hobbelig parcours afgelegd met de bankensector. Jaren duurde het om de toegankelijkheid van kantoren te verbeteren. Sinds kort worden de geldautomaten van de vier grootbanken vervangen door het ‘neutraal’ netwerk van Batopin cashpunten. Maar dat nieuwe netwerk kent een dubbel oud zeer dat de basisdienstverlening onderuit haalt.

Ten eerste laat de spreiding te wensen over. Dat werd in december nog bevestigd in een bevraging van de Europese Centrale Bank. Nergens in de eurozone zijn de inwoners zo ontevreden over de gebrekkige beschikbaarheid van geldautomaten als in ons land: meer dan één Belg op vier vindt het een moeilijke opgave om aan cash geld te komen. In veel gemeenten wordt terecht actie gevoerd tegen het verdwijnen van automaten.

Ten tweede is er een probleem met de toegankelijkheid. In Gent worden we pijnlijk geconfronteerd met een voor rolstoelgebruikers (en voor iedereen die de drempel niet over geraakt) ontoegankelijk nieuw Batopin cashpunt. In de Veldstraat nota bene, de drukste winkelstraat van de stad. Terwijl het gaat om een handelspand dat net vernieuwd is om er de bankneutrale cashautomaten te vestigen. Het is toch hemeltergend dat rolstoelgebruikers en ouderen vlot binnen konden in de bankfilialen in de omliggende straten, en nu niet meer in het nieuwe cashpunt? Keren we nu gewoon jaren terug in de tijd?

We verwachten dat er een oplossing komt voor dit cashpunt in de Veldstraat. Zeker na de klachten van gebruikers en de tussenkomst van de toegankelijkheidsambtenaren van de Stad Gent. Maar net dát is een heikel punt: waarom moeten we achteraf remediëren? Waarom moet dit op basis van de ‘goodwill’ van de zaak? Waarom moeten eerst de rechten van minder mobiele personen geschonden worden?

Toegankelijkheid moet overal verplicht worden. Als stadsbestuur kunnen we nog zo hard sensibiliseren, adviseren, ondersteunen en begeleiden als we willen… we hebben een stevige hefboom nodig om toegankelijkheid af te dwingen. Net zoals rolstoelgebruikers een hellend vlak nodig hebben om over drempels te geraken, hebben steden en gemeenten bovenlokale wetgeving nodig op weg naar toegankelijkheid.

In Franse steden zijn bankautomaten en filialen wel rolstoeltoegankelijk. Zelfs drank- en snoepautomaten in de stations in Lyon en Parijs zijn aangepast. Waarom kan het daar wel en bij ons niet? Het antwoord ligt niet bij de steden maar bij de hogere overheid. Frankrijk besliste in 2005 dat tegen 2015 elke publieke plaats, van bib tot café, rolstoeltoegankelijk moest zijn. En zo geschiedde.

De conclusie is duidelijk: er moet een sterker wettelijk (Vlaams) kader komen dat letterlijk het pad effent met dwingende regels en voorwaarden. Zodat iedereen aan z’n centen kan.

Astrid De Bruycker (Vooruit) is schepen van Gelijke Kansen in Gent.
Veerle Baert is docent Sociaal Werk, ervaringsdeskundige, en lid van de Gentse klankbordgroep toegankelijkheid.

‘Robinson Crusoëpark’ is open

Het Robinson Crusoëpark, op de hoek van het Bataviapad en de Schipperskaai/Koopvaardijlaan, is vanaf nu open.

Langs de Schipperskaai bouwt het stedelijke Stadsontwikkelingsbedrijf (in samenwerking met Schipperskaai Development nv) 400 woningen binnen het project de Nieuwe Dokken. Het Robinson Crusoëpark is het eerste van twee groengebieden tussen de gebouwen van ‘de Nieuwe Dokken’ dat klaar is (naast het grotere Kapitein Zeppospark). Een plek voor de buurt waar iedereen welkom is. Het is een klein park, maar met een grote sociale functie. Bewoners kunnen er gaan wandelen en elkaar ontmoeten, kinderen kunnen er spelen, jongeren afspreken.

Het Crusoëpark is 3.265 vierkante meter groot en heeft onder andere een speelgazon en betonnen zitbanken, die op termijn nog houten zittingen krijgen. Het doel is dat elke Gentenaar op maximaal 150 meter van huis van zo’n groene ontmoetingsplek kan genieten. In het park is ook een opvallend maritiem element aanwezig: een oude zeeboei uit de Noordzee. Het nieuwe Bataviapad, dat door het park loopt, verbindt de Schipperskaai met de Koopvaardijlaan. De private partner staat drie jaar in voor het onderhoud, daarna wordt de groenzone kosteloos overgedragen aan de Stad.

De eerstvolgende woongroenzone is vergelijkbaar van grootte en ligt ook tussen de Schipperskaai en Koopvaardijlaan, naast stadsschool Melopee. De aanleg van de woongroenzones en wijkparken is onderdeel van het grotere stadsvernieuwingsproject De Oude Dokken.

Alle info op https://stad.gent/nl/oude-dokken

Eedaflegging

Vorige week legde ik de eed af als schepen van Gelijke kansen, Welzijn, Participatie, Buurtwerk en Openbaar groen. Ik ben heel dankbaar voor het vertrouwen en enorm enthousiast om mee te bouwen aan de toekomst van onze mooie stad. Samen met alle Gentenaars.

Mijn hart ligt op die plaatsen waar mensen ongeacht hun achtergrond samenwerken aan sterke dienstverlening, aan een warme stad, aan groene en gezonde buurten. Daaraan wil ik de komende jaren werken. Kritisch, maar positief. Altijd op zoek naar wat werkt.

Dank voor jullie vertrouwen, ik zal er alles aan doen om het waard te zijn.

1 op 3 van de Gentse kiezers gaf het vertrouwen aan sp.a-Groen om verder zorg te dragen voor deze stad. Ons programma kreeg de meeste steun, onze lijst blijft veruit de grootste. Dat betekent voor mij dat onze sociale, duurzame plannen de toon en richting van het bestuursakkoord moeten aangeven. Ons project is één en ondeelbaar.

dankjewel Gent

Binnen het kartel veranderen de verhoudingen wel drastisch. Ik voel geen afgunst ten aanzien van linkse collega’s die massaal het vertrouwen van de kiezer krijgen. Ik kan de groene verkozenen enkel oprecht feliciteren met hun resultaat.
Maar mijn rood hart bloedt.
Dat veelbelovende jonge en minder jonge kandidaten met het hart op de juiste plaats en soms tot meer dan 2000 voorkeursstemmen geen rol kunnen opnemen als vertegenwoordiger van de Gentenaars, doet pijn. Dat Rudy Coddens, in wie ik geloof als integer en inhoudelijk sterk politicus, onze stad niet zal leiden, doet pijn.

Ik laat de verslagenheid die ik eerst voelde nu plaats ruimen voor een nieuw soort strijdbaarheid. Met een goed gedoseerde combinatie van introspectie en daadkracht zullen we onze partij vernieuwen en blijven bouwen aan die warme, duurzame stad.

En dan is er nog mijn persoonlijk resultaat. 3.959 voorkeursstemmen. Dat had ik nooit durven dromen. Ik ben er zoveel mensen oneindig dankbaar voor. Mijn collega’s in de partij die mij naar de kop van het peloton lieten rijden, alle mensen met wie ik van gedachten mocht wisselen om mijn boodschap in deze campagne scherp te krijgen. De bussers, de plakkers, de doeners en de denkers, de vele mensen die met overtuiging mijn affiche aan hun raam lieten prijken. De medekandidaten die het beste van zichzelf gaven. De onmisbare vrienden die er van dag 1 bij waren en die mij niet alleen met hun knowhow en inzet, maar vooral ook met zoveel liefde omringden.

Dank voor jullie vertrouwen. Ik zal er alles aan doen om het waard te zijn.

Meer kinderen… in een fijne en veilige opvang

Vorige week stelde ik tijdens de commissie Onderwijs een mondelinge vraag over de organisatie van buitenschoolse opvang en vrije tijd in Gent. Er staan immers als enkele jaren belangrijke evoluties in de sector en in de Vlaamse regelgeving op til. Een conceptnota voor een nieuw Vlaams decreet ligt er al sedert 2015, maar verder blijft het erg stil. Het nieuwe decreet zou het aanbod van alle actoren die zich bezighouden met de opvang en de vrije tijd van kinderen vanaf 2,5 jaar dichter bij elkaar moeten brengen. Denk aan opvang op school, maar even goed het aanbod van sportclubs of een muziekacademie. Een belangrijke regierol ligt daarbij weggelegd voor het lokaal bestuur.

kinderen9_zonder_doorzichtige_laag

Waarom is dit belangrijk voor Gent?

  • Omdat de vraag heel groot is, getuige dit onderzoek dat de Stad Gent liet voeren bij 1.200 Gentse ouders, sleutelfiguren en kinderen.
  • Omdat het aanbod te beperkt en te versnipperd is. In 2016 waren er voor 25.607 kinderen tussen 3 en 12 jaar slechts 1.350 erkende plaatsen buitenschoolse kinderopvang. In de ene school is de opvang georganiseerd door gediplomeerde kinderverzorgers, in de andere houdt 1 persoon hoogstens toezicht op een speelplaats met 50 tot wel 100 kinderen tussen 2,5 en 12. Dat is geen verwijt naar de scholen, laat staan naar de personen die, vaak met heel veel toewijding, voor dat toezicht zorgen. Maar het is zelfs met de beste bedoelingen onmogelijk om zo een kwaliteitsvolle opvang te garanderen.
  • Omdat de financiering vanuit Vlaanderen structureel tekortschiet en er voorlopig geen enkel signaal is dat dit zal rechtgetrokken worden. Van de 1.350 hierboven vermelde plaatsen zijn er een luttele 131 plaatsen gesubsidieerd door Vlaanderen.

playground-691129_1280Ik heb heel veel waardering voor de inspanningen die de stad, de scholen van alle netten en de organisaties in de vrije tijd de voorbije jaren deden om met hun aanbod tegemoet te komen aan de stijgende vraag van ouders en kinderen. Vele voorbeelden hiervan lees je hieronder in het antwoord van schepen Decruynaere. De stad kaartte dit thema ook meermaals aan bij de Vlaamse regering, en terecht. De grootste inspanning moet immers nog komen en zal een gedeelde inspanningen moeten zijn van de Vlaamse overheid, de lokale overheid en alle partners op het terrein. Zeker indien we een aanbod willen dat voor alle kinderen toegankelijk is, ook voor zij die opgroeien in een gezin met minder financiële slagkracht. Opvang en vrije tijd zijn er immers niet alleen opdat ouders zouden kunnen werken, maar ook omdat ze bijdragen tot de ontwikkeling van al onze kinderen en jongeren.

Schermafbeelding 2018-09-17 om 08.58.41
Het Nieuwsblad, 15/9/18

Meer weten?

  • Hier vind je het hoofdstuk over onderwijs uit het verkiezingsprogramma van sp.a en Groen voor Gent.
  • Onder dit bericht lees je de volledige tekst van mijn vraag en het antwoord van de schepen.
  • Hier lees je het artikel dat het Nieuwsblad schreef over dit onderwerp.

 

(Letterlijk) Mondelinge vraag van raadslid Astrid De Bruycker: Opvang en vrije tijd van kinderen

In maart van dit jaar werden de resultaten van het onderzoek ‘opvang en vrije tijd op maat van kinderen en ouders in Gent’ voorgesteld. Een bijzonder boeiend onderzoek waarin de Stad Gent meer dan Lees verder

Meer ruimte voor de buurt en voor kinderen

Stel de speelplaatsen van de scholen in Gent open voor de buurt en creëer zo ruim 3 Citadelparken aan extra speelruimte voor kinderen[1]. Dat is het voorstel van Astrid De Bruycker (sp.a), Joris Vandenbroucke (sp.a), Bram Van Braeckevelt (Groen), Emilie Peeters (sp.a) en Hafsa El-Bazioui (Groen), allen jonge ouders en kandidaat op de sp.a-groen lijst. “Gent groeit. De vraag naar speelruimte voor kinderen en ontmoetingsplekken in de buurt neemt toe. Onze stad telt 170 scholen en evenveel speelplaatsen. Als het stadsbestuur, de scholen en de buurten de handen in elkaar slaan, kunnen we daar echte buurtplekken van maken.” Om hun voorstel kracht bij te zetten, gooiden ze op een zondagvoormiddag de schoolpoort van een Gentse basisschool open.

IMG_7014

Op tien jaar tijd is de bevolking van Gent met ruim 10% gestegen tot 260.000 inwoners. In diezelfde periode kwamen er net geen 5000 kinderen (0-17jr) bij. Slechts 59% van de Gentenaars heeft Lees verder

Meer hulp bij het opnemen van rechten

OCMW Gent helpt actief bij opnemen van rechten.
In de strijd tegen armoede is het automatisch toekennen van rechten een ontzettend belangrijke maatregel. Mensen die het moeilijk hebben om rond te komen, weten immers niet altijd dat ze recht hebben op bepaalde kortingen, premies, andere tegemoetkomingen of vormen van ondersteuning. Ook kan de administratie om het recht op te nemen een te hoge drempel zijn.

StockSnap_6ADA4360BE

Om die onderbescherming aan te pakken, koos het Gentse stadsbestuur duidelijk voor een pro-actieve dienstverlening. Dat betekent dat je als OCMW niet Lees verder

Meer kinderen die hun mening geven

Wat kinderen zelf vinden van gezondere schoolmaaltijden

Het Gentse stadsbestuur werkt al enkele jaren aan het duurzamer en gezonder maken van de schoolmaaltijden van het stedelijk onderwijs. Begin 2017 zetten we daarin een grote stap vooruit, met de start van een nieuw contract voor schoolmaaltijden, dat aan strengere criteria voldeed: gezonder, duurzamer, lekkerder. Ik stelde toen voor aan bevoegd schepen Martine De Regge om zeker de leerlingen zelf te betrekken bij beslissingen over de schoolmaaltijden.

Lees verder