Raadslid Paul Goossens vroeg in de gemeenteraad aandacht voor het risico op willekeur bij het uitschrijven van Gemeentelijke Administratieve Sancties. Ik stelde burgemeester Daniel Termont volgende bijkomende vragen:

Ik denk dat de vraag naar aandacht voor het risico op willekeur een terechte vraag is: bij overlast is een proportionele reactie volgens transparante procedures in ieders voordeel.

Ik wil hierbij graag aansluiten door te verwijzen naar de nieuwe wetgeving omtrent gemeentelijke administratieve sancties die eind mei in de Kamer werd goedgekeurd. Naar aanleiding van dat wetsvoorstel zijn er in een gemeenschappelijke actie van maar liefst 213 middenveldorganisaties verschillende bekommernissen ge-uit: het risico op willekeur is daar een van, maar zij stellen ook de mogelijke leeftijdsverlaging, waarbij jongeren vanaf 14 jaar een GAS zouden kunnen krijgen, in vraag. Ze waarschuwen onder meer voor het onnodig laten uitdijen van een parallel systeem aan ons bestaand jeugdbeschermingsrecht.

Ik ben er mij van bewust dat de nieuwe wet nog niet gepubliceerd is, maar wil toch graag al hetvolgende vragen:

• Plant u als burgemeester maatregelen om het GAS-beleid in Gent aan te passen?
• En zal u in dat kader het huidige GAS-beleid evalueren en het Gentse middenveld te betrekken?

Het antwoord van burgemeester Daniel Termont: 

Ik heb ter voorbereiding van wat ik zinnens ben in het najaar een lang en goed gesprek gehad met de procureur, op mijn verzoek, over de nieuwe wetgeving van de GAS. De procureur wist mij te vertellen dat de nieuwe wetgeving voor hem veel mogelijkheden biedt om zaken naar de stad door te schuiven. Maar evenzeer zijn er vele zaken die hij op het niveau van het parket wil houden. U weet dat we aan de heer Sabbe een zeer goede procureur hebben die dit op een correcte manier invult.

Ik heb met de procureur het volgende afgesproken – en dit heb ik tevens politiek getoetst in het college – :

• ten eerste een grondige evaluatie van het huidige GAS systeem (aantal GAS, welke materies, hoeveel betrokken minderjarigen, problemen, mogelijke beleidsmaatregelen om GAS te vermijden…)
• ten tweede zal de procureur een nota verzorgen betreffende de mogelijkheden van de nieuwe GAS-wetgeving
• ten derde een grondige evaluatie van het project ‘First Offenders’, het project waarbij we in samenwerking met de politie, de ouders, de school, de omgeving… minderjarigen die voor de eerste keer een misdrijf plegen, begeleiden, dit om te vermijden dat ze een tweede misdrijf zouden plegen. Als deze minderjarigen zich aan de afspraak houden, blijven zij uit handen van het gerecht. Momenteel gaat het om 331 jongeren op 1 jaar tijd. 71 daarvan zijn met gunstig gevolg begeleid. Zowel van politie als van parket hoor ik hierover positieve geluiden.

Op basis van deze drie zaken zou ik een beleidsvoorstel willen formuleren rond GAS, minderjarigen, eerste misdrijven, samenlevingsproblemen en dergelijke. Met dit voorstel wil ik naar een ronde tafel trekken waarbij alle relevante actoren worden betrokken: jeugdwerk, jeugdbescherming, parket, politie, jeugdpolitie… Het is dan de bedoeling de uitkomst van deze gesprekken als basis voor het beleid te gebruiken.

Een vergelijkbare werkwijze hebben we toegepast om tot de drugsbeleidsnota te komen. Dit heeft heel goed gewerkt, omdat het een beleid is dat gedragen wordt door gans het werkveld. Voor de GAS, en zeker waar het over minderjarigen gaat, wil ik evenmin over een nacht ijs gaan. We zullen er dus zeker nog op terugkomen.