onderwijs

Meer kinderen… in een fijne en veilige opvang

| Astrid

Vorige week stelde ik tijdens de commissie Onderwijs een mondelinge vraag over de organisatie van buitenschoolse opvang en vrije tijd in Gent. Er staan immers als enkele jaren belangrijke evoluties in de sector en in de Vlaamse regelgeving op til. Een conceptnota voor een nieuw Vlaams decreet ligt er al sedert 2015, maar verder blijft het erg stil. Het nieuwe decreet zou het aanbod van alle actoren die zich bezighouden met de opvang en de vrije tijd van kinderen vanaf 2,5 jaar dichter bij elkaar moeten brengen. Denk aan opvang op school, maar even goed het aanbod van sportclubs of een muziekacademie. Een belangrijke regierol ligt daarbij weggelegd voor het lokaal bestuur.

kinderen9_zonder_doorzichtige_laag

Waarom is dit belangrijk voor Gent?

  • Omdat de vraag heel groot is, getuige dit onderzoek dat de Stad Gent liet voeren bij 1.200 Gentse ouders, sleutelfiguren en kinderen.
  • Omdat het aanbod te beperkt en te versnipperd is. In 2016 waren er voor 25.607 kinderen tussen 3 en 12 jaar slechts 1.350 erkende plaatsen buitenschoolse kinderopvang. In de ene school is de opvang georganiseerd door gediplomeerde kinderverzorgers, in de andere houdt 1 persoon hoogstens toezicht op een speelplaats met 50 tot wel 100 kinderen tussen 2,5 en 12. Dat is geen verwijt naar de scholen, laat staan naar de personen die, vaak met heel veel toewijding, voor dat toezicht zorgen. Maar het is zelfs met de beste bedoelingen onmogelijk om zo een kwaliteitsvolle opvang te garanderen.
  • Omdat de financiering vanuit Vlaanderen structureel tekortschiet en er voorlopig geen enkel signaal is dat dit zal rechtgetrokken worden. Van de 1.350 hierboven vermelde plaatsen zijn er een luttele 131 plaatsen gesubsidieerd door Vlaanderen.

playground-691129_1280Ik heb heel veel waardering voor de inspanningen die de stad, de scholen van alle netten en de organisaties in de vrije tijd de voorbije jaren deden om met hun aanbod tegemoet te komen aan de stijgende vraag van ouders en kinderen. Vele voorbeelden hiervan lees je hieronder in het antwoord van schepen Decruynaere. De stad kaartte dit thema ook meermaals aan bij de Vlaamse regering, en terecht. De grootste inspanning moet immers nog komen en zal een gedeelde inspanningen moeten zijn van de Vlaamse overheid, de lokale overheid en alle partners op het terrein. Zeker indien we een aanbod willen dat voor alle kinderen toegankelijk is, ook voor zij die opgroeien in een gezin met minder financiële slagkracht. Opvang en vrije tijd zijn er immers niet alleen opdat ouders zouden kunnen werken, maar ook omdat ze bijdragen tot de ontwikkeling van al onze kinderen en jongeren.

Schermafbeelding 2018-09-17 om 08.58.41
Het Nieuwsblad, 15/9/18

Meer weten?

  • Hier vind je het hoofdstuk over onderwijs uit het verkiezingsprogramma van sp.a en Groen voor Gent.
  • Onder dit bericht lees je de volledige tekst van mijn vraag en het antwoord van de schepen.
  • Hier lees je het artikel dat het Nieuwsblad schreef over dit onderwerp.

 

(Letterlijk) Mondelinge vraag van raadslid Astrid De Bruycker: Opvang en vrije tijd van kinderen

In maart van dit jaar werden de resultaten van het onderzoek ‘opvang en vrije tijd op maat van kinderen en ouders in Gent’ voorgesteld. Een bijzonder boeiend onderzoek waarin de Stad Gent meer dan Lees verder →

Graag meer sereniteit, minder karikaturen

| Astrid

De hoofddoekendiscussie is op één dag tijd nog eens opgevoerd en meteen weer afgevoerd. Wat rest, zijn vooral frustraties. Bij diegenen die vinden dat ‘links’ nu eindelijk maar eens moet ophouden met die onzin, maar even goed bij hen die ervan overtuigd waren dat er eindelijk een doorbraak was in een al lang aanslepende discussie. Ook mij frustreert deze discussie. Niet alleen in de manier waarop ze tot nu toe politiek werd aangepakt, maar vooral omdat de juridische instrumenten waarmee we deze discussie kunnen aanpakken al jaren onder het stof liggen.

Lees verder →

Meer kinderen die hun mening geven

| Astrid

Wat kinderen zelf vinden van gezondere schoolmaaltijden

Het Gentse stadsbestuur werkt al enkele jaren aan het duurzamer en gezonder maken van de schoolmaaltijden van het stedelijk onderwijs. Begin 2017 zetten we daarin een grote stap vooruit, met de start van een nieuw contract voor schoolmaaltijden, dat aan strengere criteria voldeed: gezonder, duurzamer, lekkerder. Ik stelde toen voor aan bevoegd schepen Martine De Regge om zeker de leerlingen zelf te betrekken bij beslissingen over de schoolmaaltijden.

Lees verder →

Meer eenvoudige en sociale administratie in Stibo

| Astrid

Heel fijn nieuws voor ouders met een kindje in een stedelijke initiatief voor buitenschoolse opvang (Stibo): de stad gaat de administratie een stuk eenvoudiger en socialer maken.

playground-691129_1280

In de commissie van september 2017 bespraken we de ouderbevraging in verband met de stedelijke kinderopvang. Ouders met een kind in een stedelijk initiatief voor buitenschoolse opvang (Stibo) zijn over het algemeen heel enthousiast over die opvang. Een belangrijk verbeterpunt is wel de administratie.

Tijdens de commissie deed ik drie voorstellen om de administratie van de Stibo’s eenvoudiger en socialer te maken.

Drie keer goed nieuws nu:

  1. Het systeem van de gerechtvaardigde afwezigheidsdagen GAF wordt afgeschaft voor de Stibo’s 
  2. Ouders moeten voortaan enkel aan het begin van het jaar een basisplan meegeven 
  3. In de communicatie zal voortaan duidelijker zijn dat je als ouder zowel online kan plannen als bij een medewerker in het Stibo. 

 

In de commissie van vanavond herhaalde schepen Elke Decruynaere niet getrouwd te zijn met Lees verder →

Ervaringsdeskundigen armoede geven vorming op Gentse scholen

| Astrid

Leerkrachten en begeleiders in de buitenschoolse kinderopvang gaan dagelijks aan de slag met grote groepen kinderen met elk een verschillende achtergrond of thuissituatie. Dat is een mooie, maar geen eenvoudige opdracht. In Gent groeit één op vijf van de kinderen op in armoede. Zij ervaren het school lopen helaas niet altijd positief. Kinderen in armoede zijn vaker dan andere kinderen het slachtoffer van pesten, ze worden vaker doorverwezen naar het buitengewoon onderwijs en voelen zich niet altijd begrepen door medeleerlingen en het personeel van de school.

stocksnap_40l6ixc2u1

In Gent is armoede al lang een belangrijk thema in verschillende beleidsdomeinen, en niet in het minst binnen Onderwijs. Ook in de huidige beleidsnota Onderwijs is de aandacht voor armoede zeer groot. Er zijn tal van maatregelen over hoe het onderwijs omgaat met en strijdt tegen dit maatschappelijk probleem.

In de commissie Onderwijs vroeg ik na wat de rol van de dialoog met mensen in armoede zelf is. Door dialoog met mensen die zelf in armoede leven of geleefd hebben, kan er immers meer begrip ontstaan van hoe bepaalde aspecten van onderwijs (bijvoorbeeld huiswerk, uitstappen, sanctiebeleid) beleefd worden. Ook op beleidsniveau kan het samenwerken met ervaringsdeskundigen of vertegenwoordigers van armoedeverenigingen verrijkend werken.

(Letterlijk) Mondelinge vraag: “Inzet van ervaringsdeskundigen armoede in het onderwijs.”

In de beleidsnota Onderwijs die intussen 2 jaar van kracht is, is de aandacht voor armoede zeer groot. Er zijn tal van maatregelen die gericht zijn op hoe het onderwijs omgaat met en strijdt tegen dit maatschappelijk probleem. De beleidsintenties leggen niet zelden de nadruk op de nood aan samenwerking met andere partners. Zo vermeldt de beleidsnota dat het IVA een project met ervaringsdeskundigen zal opstarten die het bewustzijn rond armoede en de gevolgen ervan bij de personeelsleden aanscherpt (actie 10). Dat lijkt me een erg zinvol initiatief. Leerkrachten, begeleiders in de STIBO enz. gaan dagelijks aan de slag met grote groepen kinderen met elk een verschillende achtergrond of thuissituatie. Dat is allerminst een eenvoudige opdracht. Door dialoog met mensen die zelf in armoede leven of geleefd hebben, kan er meer begrip ontstaan van hoe bepaalde aspecten van onderwijs (bijvoorbeeld huiswerk, uitstappen, sanctiebeleid) beleefd worden.

Ook op beleidsniveau kan het samenwerken met ervaringsdeskundigen of vertegenwoordigers van armoedeverenigingen verrijkend werken.

  • Wat is de stand van zaken van het project met ervaringsdeskundigen?
  • Worden enkel opgeleide ervaringsdeskundigen (en dus volwassenen) betrokken? Is er ook betrokkenheid van de jongerenwerkingen van armoedeverenigingen?
  • Worden alle personeelsleden betrokken in het project, dwz niet enkel leerkrachten, maar ook directie, beleidsverantwoordelijken, ondersteunend personeel?
  • Heeft het IVA Stedelijk Onderwijs Gent ervaringsdeskundigen in dienst? Zo niet, kan dit in de toekomst overwogen worden?
  • Zijn bij de werkgroep ‘Armoedebeleid op school’ ervaringsdeskundigen of vertegenwoordigers van armoedeverenigingen betrokken? Zo niet, kan dit in de toekomst overwogen worden?
  • Wordt er op het beleidsniveau structureel samengewerkt met ervaringsdeskundigen of vertegenwoordigers van armoedeverenigingen?

Lees verder →

Mmm! Lunch met LEF.

| Astrid

Een heerlijke schoolmaaltijd met groenten, fruit, yoghurt en andere ingrediënten van boerderijen in en rond Gent. Kraakvers, biologisch en seizoensgebonden. En met een fair loon voor iedereen die meewerkte, van boer tot koerier en afwasser. Klinkt utopisch? Niet volgens Wervel en de Gentse werkgroep stadslandbouw, want vrijdag konden ruim 180 kinderen van basisschool De Harp genieten van zo’n ‘lunch met LEF’. LEF, dat is lokaal, ecologisch en fair. 

fullsizerender

“Vinden jullie het lekker?”, vroeg ik bij de eerste tafel aan een handvol achtjarigen. Het antwoord was Lees verder →

Pleidooi voor gezonde, lekkere en duurzame schoolmaaltijden

| Astrid

In de Commissie Onderwijs kaartte ik de kwaliteit van de schoolmaaltijden in het Stedelijk Onderwijs aan. Zie ook dit artikel van de Gentenaar.

(Letterlijk) Mondelinge vraag “Kwaliteit schoolmaaltijden”

De maaltijden op de Gentse scholen vallen niet bij alle leerlingen in de smaak. Al enige tijd zijn er klachten over de kwaliteit en de smaak van het eten. De schepen kondigde in september vorig jaar aan dat het contract met de leverancier kon worden herbekeken. Bedoeling was om de maaltijden duurzamer en lekkerder te maken tegen september 2015. Momenteel hoor ik echter van leerlingen en ouders dat de maaltijden niet veranderd zijn. Leerlingen klagen dat het niet lekker is, ouders klagen dat het eten niet altijd even gezond is.

Schoolmaaltijden

Wat is de stand van zaken van het contract met de leverancier? Zal men de kwaliteit van de schoolmaaltijden op korte termijn kunnen verbeteren? Lees verder →

Ook kleuters moeten kansen grijpen

| Astrid

Vlaams minister van Onderwijs, Hilde Crevits, maakt een einde aan de extra steun voor kansarme leerlingen op school. Ik lees het nieuws in het licht van de uitlatingen die Bart De Wever donderdag deed in ‘Oog in oog’ op de Nederlandse televisie en kan niet anders dan besluiten: kinderen moeten hun plan trekken. Kansen grijpen doe je voortaan van in de kleuterklas.

Even verduidelijken voor wie het spervuur aan vragen heeft gemist waaraan de Nederlandse journalist Sven Kockelmann Bart De Wever onderwierp. Kockelmann peilt onder meer naar de mening van De Wever over toenemend racisme en discriminatie als voedingsbodem voor radicalisering bij jongeren. De Wever is duidelijk in zijn antwoord: radicalisering is een individuele keuze en heeft niks te maken met sociaal-economische omstandigheden. Racisme en discriminatie bestaan wel, maar bieden geen verklaring laat staan een verantwoording voor die keuze. Tot daar zijn duiding van de individuele verantwoordelijkheid van deze jongeren.

Foto: kro
Beeld: kro

Maar De Wever gaat verder. Volmondig schaart hij zich achter Liesbeth Homans’ uitspraak “racisme is relatief”. Racisme en discriminatie worden immers, aldus De Wever, al te vaak gebruikt als excuus. Volgens De Wever is het nergens beter wonen dan bij ons en krijg je bijvoorbeeld binnen het onderwijs nergens meer mogelijkheden. Letterlijk: “Onze samenleving biedt veel kansen aan, maar die kansen moeten gegrepen worden.” In tijden waarin we collectief gebrainwasht worden dat voor het besparingsbeleid van onze rechtse regeringen geen alternatief bestaat, getuigt dit alvast van een glasheldere ideologie. De individuele verantwoordelijkheid gaat boven alles. Loopt het mis, dan heb je dat aan jezelf te danken. Wij, de samenleving, zitten er voor niks tussen.

De Wever maakt hier wel erg handig gebruik van het extreem fenomeen van Belgische jongeren die zich in Syrië aan gruwelijke misdaden schuldig gaan maken, om zijn maatschappijvisie aan de man te brengen. Maar zo luid als zijn verontwaardiging klinkt over die 70 Antwerpse Syriëstrijders, zo stil blijft het over de meer dan 50.000 Antwerpenaren die in armoede leven. Geen woord over het kwart van de Antwerpse baby’s die vandaag in arme gezinnen worden geboren en zo al van in de wieg met ongelijke kansen aan de start staan.

Enter de laatste nieuwe maatregel van de Vlaamse regering: geen extra financiële steun meer voor scholen die veel kansarme kinderen onder hun leerlingen tellen. Een onbegrijpelijke maatregel wanneer je weet welk inhaalmanoeuvre er eigenlijk nodig is. Kinderen met een laagopgeleide moeder hebben nu al 5 keer meer kans dan kinderen van hooggeschoolde ouders om vertraging op te lopen in het eerste leerjaar. Ze hebben tot 10 keer meer kans om te worden doorverwezen naar het buitengewoon lager onderwijs. En ze verlaten het secundair onderwijs 10 maal zo vaak zonder diploma of getuigschrift.

Scholen worstelen vandaag al om kwetsbare kinderen gelijke kansen op een geslaagde onderwijscarrière te bieden. De beperkte extra middelen die ze voor deze doelgroep krijgen zijn nu al ontoereikend om het aanbod te diversifiëren, om extra zorg en begeleiding te geven aan kinderen die het nodig hebben, om tijd en middelen te investeren in betere contacten met ouders.

Aan deze kinderen, aan hun ouders en leerkrachten zeggen de Vlaamse regering en Bart De Wever in koor: eigen schuld, dikke bult. Ze sluiten de ogen voor de maatschappelijke verantwoordelijkheid voor al dat verspild talent. In plaats van de structurele oorzaken van ongelijkheid te lijf te gaan, nemen ze maatregelen waarvan we nu al weten dat ze de situatie nog schrijnender zullen maken. De verschillende onderwijskoepels lieten al weten niet akkoord te gaan met de aangekondigde maatregel. Hopelijk heeft de regering oren naar hun argumenten en komt ze op haar beslissing terug.

En als ik de Vlaamse regering en bij uitbreiding ook de federale regering en haar schaduwpremier Bart De Wever in tussentijd dan toch al iets mag vragen, dan is het dit: komt u ons alstublieft niet vertellen dat er geen alternatief bestaat. Heeft u alstublieft de moed om uit te komen voor uw ideologische keuzes. Want resoluut kiezen voor besparen op kinderen die nu al veel te vroeg van ons onderwijs moeten afhaken is precies dat: een ideologische keuze waarvoor weldegelijk een alternatief bestaat.

Lees deze opinie ook op Knack.be.