Gent investeert om stad sneller toegankelijk te maken

| Astrid

De Stad Gent lanceert een plan met 32 nieuwe acties voor integrale toegankelijkheid. Op korte termijn zijn er enkele snelle ingrepen, zoals de groepsaankoop van een 300-tal hellende vlakken en een verplaatsbare toegankelijke bus- en tramhalte om de toegankelijkheid voor minder mobiele Gentenaars concreet te verbeteren, maar ook op (middel)lange termijn staan er initiatieven op de planning.

De Stad Gent stelt vandaag, op vrijdag 3 maart 2023, een tweede actieplan integrale toegankelijkheid voor, opnieuw uitgewerkt met advies van ervaringsdeskundigen en diverse adviesraden. Het plan voor de periode 2023 tot 2025 bevat 32 nieuwe acties.

Op korte termijn koopt de Stad Gent een 300-tal hellende vlakken om onder meer stadsgebouwen, handelspanden en schoolgebouwen betreedbaar te maken voor rolstoelgebruikers, al zeker op plekken waar ze de toegankelijkheid van het openbaar domein niet hinderen. De Stad koopt ook een toegankelijke tijdelijke halte om bus- of tramhaltes toegankelijk te maken bij omleidingen en een mobiele rolstoellift voor tijdelijke invullingen.

“We willen vandaag het verschil maken in het dagelijks leven van mensen én tegelijk op lange termijn werken. Daarom investeren we met een groepsaankoop in hulpmiddelen op het terrein, zoals hellende vlakken en een mobiele rolstoellift. Tezelfdertijd gebruiken we hefbomen om toegankelijkheid hoger op de agenda te zetten bij alle Gentenaars en Gentse organisaties. Dit door voorwaarden op te nemen voor subsidies, vergunningen en erkenningen.“

Eigen werking

Ook op middellange en lange termijn wordt gewerkt aan integrale toegankelijkheid. De komende twee jaar zal Gent investeren in uitgebreide screenings van een selectie van stadsgebouwen met een publieksfunctie. Deze toegankelijkheidsscreenings zal de Stad tegen betaling laten uitvoeren door Inter, het Vlaams Agentschap voor Toegankelijkheid. Aan de hand van de resultaten worden gerichte verbeteringen uitgevoerd. De screenings zullen ook leren hoeveel budget er nodig is om meer structurele aanpassingen te doen.

De Stad zet ook nog meer in op toegankelijke communicatie. Zo gebruiken stadsdiensten voortaan taaliconen voor activiteiten. Zo’n icoon met vereiste taalkennis geeft anderstaligen de informatie om comfortabel deel te nemen en Nederlands te oefenen terwijl ze participeren. En het baliepersoneel krijgt een opleiding rond het inschakelen van taalhulpmiddelen zoals mobiele ringleiding, tolken of interculturele bemiddelaars.

Voorwaarde voor attesten, vergunningen of subsidies

De stad verhoogt op termijn het aandeel toegankelijke handelspanden door te onderzoeken of en hoe toegankelijkheid meer bindend kan worden opgenomen als voorwaarde in het horeca-attest, de omgevingsvergunning en het reglement voor verfraaiing van handelspanden. Op die manier bereikt de Stad startende horeca-uitbaters die plannen te (ver)bouwen, met of zonder omgevingsvergunning. Handelaars die al een zaak hebben, worden gemotiveerd via communicatie- en sensibiliseringsacties.

Ambitieuze bovenlokale regelgeving

Tot slot ijvert de Stad Gent voor een meer ambitieuze bovenlokale regelgeving, want de louter stedelijke regelgeving kan als hefboom niet alles aanpakken. Het stadsbestuur vraagt de Vlaamse overheid om, net zoals in Frankrijk is gebeurd, een decreet uit te vaardigen dat ervoor zorgt dat alle publieke gebouwen in tien jaar tijd toegankelijk zijn. Tezelfdertijd blijft de Stad Gent constructief meewerken met Vlaanderen én blijft de Stad lokale knelpunten aankaarten.

Denk aan mensen met een beperking als je je fiets stalt!

| Astrid

Ik stoor mij vaak aan fietsen die 2, 3, soms zelfs 4 rijen dik tegen huisgevels op het trottoir gestald staan. Vooral omdat ik dan denk: hoe frustrerend moet het zijn voor een rolstoelgebruiker, een blinde, en oudere met een rollator of een moeder met een kinderwagen, als die de straat op moet (als dat al kán) om door te kunnen?

Daarom besloot ik actie te ondernemen. Ik ben met een team op stap gegaan om aan alle fout gestalde fietsen een kaartje te hangen met de boodschap om in ’t vervolg genoeg plaats te laten. Want: hoe meer mensen beseffen dat ze rekening moeten houden met mensen met een beperking, hoe beter. Zo maken we allemaal samen van Gent een écht inclusieve stad, waar het voor iederéén fijn leven is.

In elk geval: alles over ‘Werken aan een toegankelijk Gent’ vind je hier

Iedereen moet aan z’n centen kunnen!

| bartdes

Steeds meer geldautomaten van grootbanken worden vervangen door het netwerk van Batopin-cashpunten. Helaas pindakaas: in de Gentse Veldstraat bleek het pand met de automaten niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers. Als schepen van Gelijke Kansen, samen met Veerle Baert, docent Sociaal Werk, ervaringsdeskundige, en lid van de Gentse klankbordgroep toegankelijkheid, kropen we in onze pen. We schreven een opiniestuk dat werd gepubliceerd op de website van het weekblad Knack.

Triest dat we zo’n toestanden anno 2023 nog altijd moeten vaststellen. Als stadsbestuur kunnen we nog zo hard sensibiliseren, adviseren, ondersteunen en begeleiden als we willen… we hebben een stevige hefboom nodig om toegankelijkheid af te dwingen. Net zoals rolstoelgebruikers een hellend vlak nodig hebben om over drempels te geraken, hebben steden en gemeenten bovenlokale wetgeving nodig op weg naar toegankelijkheid. Frankrijk besliste in 2005 dat tegen 2015 elke publieke plaats, van bib tot café, rolstoeltoegankelijk moest zijn. En zo geschiedde. De conclusie is duidelijk: er moet een sterker wettelijk (Vlaams) kader komen dat letterlijk het pad effent met dwingende regels en voorwaarden. Zodat iedereen aan z’n centen kan.

Onder de foto kan je het volledige opiniestuk lezen.

Toegankelijkheid bankautomaten: iedereen moet toch aan z’n centen kunnen?

Het is onaanvaardbaar dat personen in een rolstoel moeten rekenen op de welwillendheid van eigenaars om hun bankfiliaal rolstoeltoegankelijk te maken. Overal waar dat niet zo is moeten ze rekenen op de hulp van omstaanders om aan hun eigen geld te kunnen. Er moet zo snel mogelijk een wettelijke toegankelijkheidsverplichting komen.

“Binnenkort komt jouw cash uit een andere muur”, lezen we op affiches die aankondigen dat de bankautomaat verdwijnt in een filiaal. Helaas betekent dat vandaag dat minder mobiele mensen opnieuw op een muur botsen die eigenlijk al deels was afgebroken.

We hebben al een hobbelig parcours afgelegd met de bankensector. Jaren duurde het om de toegankelijkheid van kantoren te verbeteren. Sinds kort worden de geldautomaten van de vier grootbanken vervangen door het ‘neutraal’ netwerk van Batopin cashpunten. Maar dat nieuwe netwerk kent een dubbel oud zeer dat de basisdienstverlening onderuit haalt.

Ten eerste laat de spreiding te wensen over. Dat werd in december nog bevestigd in een bevraging van de Europese Centrale Bank. Nergens in de eurozone zijn de inwoners zo ontevreden over de gebrekkige beschikbaarheid van geldautomaten als in ons land: meer dan één Belg op vier vindt het een moeilijke opgave om aan cash geld te komen. In veel gemeenten wordt terecht actie gevoerd tegen het verdwijnen van automaten.

Ten tweede is er een probleem met de toegankelijkheid. In Gent worden we pijnlijk geconfronteerd met een voor rolstoelgebruikers (en voor iedereen die de drempel niet over geraakt) ontoegankelijk nieuw Batopin cashpunt. In de Veldstraat nota bene, de drukste winkelstraat van de stad. Terwijl het gaat om een handelspand dat net vernieuwd is om er de bankneutrale cashautomaten te vestigen. Het is toch hemeltergend dat rolstoelgebruikers en ouderen vlot binnen konden in de bankfilialen in de omliggende straten, en nu niet meer in het nieuwe cashpunt? Keren we nu gewoon jaren terug in de tijd?

We verwachten dat er een oplossing komt voor dit cashpunt in de Veldstraat. Zeker na de klachten van gebruikers en de tussenkomst van de toegankelijkheidsambtenaren van de Stad Gent. Maar net dát is een heikel punt: waarom moeten we achteraf remediëren? Waarom moet dit op basis van de ‘goodwill’ van de zaak? Waarom moeten eerst de rechten van minder mobiele personen geschonden worden?

Toegankelijkheid moet overal verplicht worden. Als stadsbestuur kunnen we nog zo hard sensibiliseren, adviseren, ondersteunen en begeleiden als we willen… we hebben een stevige hefboom nodig om toegankelijkheid af te dwingen. Net zoals rolstoelgebruikers een hellend vlak nodig hebben om over drempels te geraken, hebben steden en gemeenten bovenlokale wetgeving nodig op weg naar toegankelijkheid.

In Franse steden zijn bankautomaten en filialen wel rolstoeltoegankelijk. Zelfs drank- en snoepautomaten in de stations in Lyon en Parijs zijn aangepast. Waarom kan het daar wel en bij ons niet? Het antwoord ligt niet bij de steden maar bij de hogere overheid. Frankrijk besliste in 2005 dat tegen 2015 elke publieke plaats, van bib tot café, rolstoeltoegankelijk moest zijn. En zo geschiedde.

De conclusie is duidelijk: er moet een sterker wettelijk (Vlaams) kader komen dat letterlijk het pad effent met dwingende regels en voorwaarden. Zodat iedereen aan z’n centen kan.

Astrid De Bruycker (Vooruit) is schepen van Gelijke Kansen in Gent.
Veerle Baert is docent Sociaal Werk, ervaringsdeskundige, en lid van de Gentse klankbordgroep toegankelijkheid.

Blij met extra volkstuintjes in Slotenkouter!

| bartdes

Als schepen van Openbaar groen, heb ik op 20 december 2022 een akkoord bereikt met de vzw Volkstuinen Slotenkouter over de uitbreiding van het aantal volkstuintjes aan de Hogeweg in Sint-Amandsberg.

Zowel Koen Lebegge, voorzitter van de vzw, als ikzelf is daar uiteraard zeer blij mee. Op korte termijn wordt een serieuze uitbreiding mogelijk van 36 of 37 extra tuinen. Zeer welgekomen, want de interesse voor volkstuinen is groot. Die ondersteunen we graag: voor een bescheiden prijs krijgen Gentenaars zo immers de kans om op een plezante, gezonde en zinvolle manier de handen uit de mouwen te steken in het groen, terwijl je je eigen groenten, fruit en kruiden teelt. En je bent er nooit alleen: je hebt er vrienden om je heen voor een praatje, het uitwisselen van ideeën, praktische hulp. Niks dan voordelen dus!

RUDY EN IK ONDERTEKENEN MANIFEST RAINBOW AMBASSADORS

| bartdes

Als schepen van Gelijke Kansen, en Rudy Coddens, onze schepen van Seniorenbeleid, hebben we op dinsdag 31 januari 2023 het manifest van de ‘Rainbow Ambassadors’ ondertekend in het Gentse stadhuis.

Dat manifest is er vooral om de rechten van LGBTQIA+-senioren te beschermen. Gent is de eerste stad die het ondertekent – meer zelfs: Gent is de eerste stad die álle punten afvinkt die in het manifest staan. Dat is het resultaat van een beleid van gelijke kansen waarin we diversiteit omarmen – een beleid waar de regenbooggemeenschap trouwens rechtstreeks bij betrokken is. Zij zijn immers de experten, de getuigen, de ervaringsdeskundigen. Iedereen moet altijd en overal zichzelf kunnen zijn, ook onze senioren, de bezoekers van de lokale dienstencentra en de bewoners van onze woonzorgcentra. Iedereen anders, allemaal Gent!

Niet opnieuw ‘in de kast’

In het afsprakenkader gaat het over respect voor alle vormen van diversiteit, maar er staat ook letterlijk dat discriminatie op basis van seksuele geaardheid niet kan. We hebben in alle woonzorgcentra en lokale dienstencentra een vertrouwenspersoon en aanspreekpunt voor de LGBTQI+-senioren aangesteld. We zorgen er ook voor dat we in onze beeldvorming diversiteit tonen. We organiseren het hele jaar door activiteiten over het thema. En onze personeelsleden en vrijwilligers kregen aangepaste vorming.

In ons land zijn er naar schatting bijna 300.000 LGBTQI+-senioren. Velen hebben schrik dat ze in een ouderenvoorziening in een heteroseksuele omgeving belanden en opnieuw ‘in de kast moeten’. De meeste senioren stammen uit een tijd waarin seksuele geaardheid of zich niet thuis voelen in eigen lichaam haast onbespreekbaar was. Gelukkig zijn we al veel geëvolueerd. Toch zitten velen met de angst om niet aanvaard te worden. Daardoor komen ze minder onbevangen naar een lokaal dienstencentrum en ervaren ze meer spanning. Dat is geen rechtvaardige situatie. Dat moét anders, vinden wij.

FRANK VANDENBROUCKE OVER MONDZORGPROJECT IN NIEUW GENT: ‘STRAF VOORBEELD VOOR HELE LAND!’

| bartdes

Frank Vandenbroucke, onze federale minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, heeft op woensdagochtend 11 januari 2023 een bezoek gebracht aan het gloednieuwe mondzorgcentrum in de Zwijnaardsesteenweg in Nieuw Gent. Sinds de opening in juli heeft het centrum al 240 patiënten geholpen. Bovendien loopt er momenteel (nog tot juni) een proefproject dat financiële drempels voor de patiënten wegneemt.

Frank was in de wolken over de werking. “Dit is een mooi voorbeeld van hoe we op een toegankelijke manier tandzorg kunnen organiseren voor mensen voor wie dat allesbehalve evident is. Dit straffe voorbeeld verdient navolging in de rest van het land. Daarom heb ik al beslist om één miljoen euro vrij te maken voor de integratie van zogenaamde ‘mondhygiënisten’ in de eerstelijnszorg, met als eerste concrete stap een aantal pilootprojecten in onder meer wijkgezondheidscentra.”

‘Goede nabije zorg’

Rudy Coddens, onze schepen van Gezondheid, ontving Frank en gaf een extra woordje uitleg. “Het tandartsbezoek ligt opmerkelijk lager bij mensen in armoede, jongeren en ouderen. Sommige patiënten hebben al jaren geen tandarts meer gezien omwille van financiële zorgen. Met dit nieuw mondzorgcentrum in een kwetsbare wijk nemen we financiële drempels weg en zorgen we voor goede nabije zorg dicht bij de mensen. Zo verkleinen we op lokaal niveau de gezondheidskloof.”

Het mondzorgcentrum is dus geen gewone tandartspraktijk. Er is een mondhygiënist van de Stad Gent aan de slag waar buurtbewoners bij terecht kunnen voor een laagdrempelige controle of verzorging. Ze trekt ook geregeld zelf de wijk in om bewoners te sensibiliseren en drempels weg te nemen. Ook in Ledeberg is er zo’n mondhygiënist aan de slag.

Met dank aan Sociaal Innovatiefonds

De oprichting van het mondzorgcentrum in Nieuw Gent is een initiatief van het wijkgezondheidscentrum. De Stad Gent investeert 65.550 euro in het project via het Sociaal Innovatiefonds dat opgericht werd door mij, als schepen van Welzijn en Gelijke Kansen. Met dat fonds maken we het pionierswerk van het mondzorgcentrum in Nieuw Gent mogelijk. We nemen hoge kosten voor preventieve mondzorg weg en slaan bruggen tussen de buurt en het medisch aanbod. Samen met de Arteveldehogeschool en de Universiteit Gent onderzoeken we bovendien hoe dit project de gezondheid van de bewoners en de wijk versterkt.

Alle info & afspraken maken op de website van Mondzorgcentrum Nieuw Gent

Iedereen anders, allemaal jarig

| bartdes

Ik geef een verjaardagsfeest, want…
ik doe *10 jaar aan politiek!

Het was een dolle rit en bovenal een voorrecht.
Ik wil terugblikken op de voorbije 10 jaar
en vooruitkijken naar de volgende10.
En vooral: samen feesten! Vier je mee? 💃

19:30 uur: deuren open
20:00 uur: taart, toeters en andere toestanden
22:00 uur: dansen

Charlatan, Vlasmarkt 6, 9000 Gent
DJ Sweppes + special guest KingConnah 🐰
Dresscode: iedereen anders, allemaal jarig 🥳

OMSTAANDERTRAINING TIJDENS WK VOETBAL: MENSENRECHTEN IN CENTRUM VAN BELANGSTELLING

| bartdes

Op 11 december 2022, een dag na de ‘Dag van de mensenrechten’, organiseerde de VRT in Gent tal van activiteiten om de schaduwzijde van het WK Voetbal in Qatar te belichten. Een uitgebreid programma met onder andere debatten geleid door journalist Riadh Bahri in de Aula van de Universiteit Gent, en workshops in het Wintercircus over sport en politiek, de rechten van arbeidsmigranten en omgaan met diversiteit.

Eén van die workshops was een omstaandertraining om te leren reageren op discriminerend of ander ongewenst gedrag op en rond het sportveld. Ik als schepen van Gelijke Kansen, mocht die inleiden.

We hadden vooraf aan de VRT gezegd: ‘Welkom in Gent, maar het moet ook gaan over wat er allemaal mís is aan dit WK’. Zodat het een hefboom zou zijn om mensenrechten in het centrum van de belangstelling stellen. Want: corruptie bij de toekenning, dure stadions met airco, gebouwd door nieuwe slaven (er stierven 6.500 mensen tijdens de opbouw), nauwelijks aandacht voor mensenrechten, gelijke kansen en inclusie… Het is een lelijk lijstje. Dat WK had er eigenlijk nooit mogen komen.

Met hoe meer, hoe beter!

Eind 2021 startte de Stad Gent, in samenwerking met vzw IN-Gent (het lokale agentschap voor het Vlaamse inburgeringsbeleid) met gratis omstaandertrainingen – eerst voor horecapersoneel, politiemensen, ambtenaren en verschillende verenigingen, daarna voor individuele Gentenaars. Dat blijkt zeer succesvol pionierswerk. We zitten al boven de 1.500 deelnemers. Ondertussen zijn er ook al bezig in de Gentse voetbalclubs (samen met de KAA Gent Foundation) en is de voorzitter van de Voetbalbond al komen kijken om ze ook elders te doen. Een uitstekende zaak: met hoe méér we zijn, hoe beter. Maar meteen gevat reageren is niet altijd evident. Dat vergt moed, maar je kan het wel léren.

Vooruit & PS: altijd rekening houden met mensenrechten

De federale overheid heeft ondertussen een resolutie van Vooruit en de PS goedgekeurd om internationale sportbonden (zoals wereldvoetbalbond FIFA en het Internationaal Olympisch Comité) op te roepen om rekening te houden met mensenrechten telkens als ze een groot kampioenschap moeten toekennen aan een stad of land. En om ook zélf, in ons land, met onze eigen sportfederaties telkens goed uit te vlooien of wel alle voorwaarden vervuld zijn om deel te nemen. Onze deelname aan het WK had die test ongetwijfeld niét doorstaan… Laten we hopen dat de FIFA ondertussen alvast haar les heeft geleerd.

VOEM Emancipatieprijzen: Eenvoudige mensen die superkracht vormen

| bartdes

Zaterdagavond 10 december 2022 mocht ik de (vier) ‘Emancipatieprijzen’ van vzw VOEM uitreiken. VOEM is opgericht in 1996 als ‘een inclusieve, sociaal-culturele organisatie die mensen en organisaties grenzeloos verbindt via kunst, cultuur en sociaal engagement’.

Wat een eer om de prijzen te mogen uitreiken. De Stad Gent en VOEM delen dezelfde overtuiging: die van de kracht van ‘emancipatie en participatie via interculturele ontmoeting’. Voor heel veel mensen en verenigingen is een nominatie een belangrijke erkenning van hun werk, een boost om vooral dóór te gaan. Tot ons ultieme doel is bereikt: een samenleving waarin mensen gelijk zijn in al hun verschillen, een samenleving in harmonie. Ik ben niet naïef natuurlijk: we zullen nog hard moeten werken tot het zo ver is. Hard samenwerken, vooral. Dat gaan we ook doén. Heel veel mensen samen die, schouder aan schouder, onze samenleving schragen. Die de verschillen overstijgen. Die medemensen respecteren, en zoeken naar wat ons bindt, ongeacht afkomst, geaardheid, religieuze overtuiging, enzovoort. Die hun stem laten horen in het maatschappelijke debat, fors en kritisch, maar altijd constructief.

Zelfs in de donkerste tijden hebben we het recht een lichtpuntje te verwachten, en dat zo’n lichtpuntje niet afkomstig is van theorieën of begrippen, maar van het flikkerende en vaak zwakke licht dat sommige mannen of vrouwen, door hun leven en werk, in wat voor omstandigheden dan ook, zullen aansteken, en over de periode laten schijnen die hun op aarde gegeven is.

In de donkerste tijden staan de échte helden op, en dat zijn niét Superman en Wonder Woman. Het zijn eenvoudige mensen van vlees en bloed, die de rangen sluiten en samen een superkracht vormen.

And the winners are…

Categorie ‘Cultuur’: Haider Al Timimi, die zich inzet voor jongeren en kunstenaars die om allerlei redenen moeilijk de weg naar het podium vinden, in organisaties zoals Union Suspecte en Jong Gewei. Mentor, rolmodel, sterke schouder.

Categorie ‘Educatie’: Nina Skates, begonnen om meisjes aan het skaten te krijgen en om van skateparken plekken te maken die ook voor meisjes safe spaces zijn. Ondertussen ook actief met andere jongeren die moeilijk toegang vinden tot skaten, zoals vluchtelingen of jongeren met autisme.

Categorie ‘Gemeenschapsvorming’: Diversplus, een sociaal-culturele vereniging uit Aalst, die via ontmoeting en educatie de dialoog tussen mensen op gang wil brengen. Met een vrouwenwerking en een jongerenwerking; met vormingen voor professionals, over diversiteit en verbinding aan professionals; en met speciale aandacht voor burgerparticipatie.

Categorie ‘Maatschappelijke beweging’: vzw Match, een organisatie uit Brussel die opkomt voor vrouwen, non-binaire personen, mensen met een beperking en mensen van kleur die behoren tot de LGBTQIA+ gemeenschap. Laagdrempelig en inclusief. Veilige ontmoetingsplekken maken voor de meest kwetsbare mensen in de gemeenschap.

Meer info op www.voem.be