Astrid vraagt het aan

100 Gentenaars: een terugblik

| Astrid

Waar het  adjectief ‘historisch’ halverwege de interviews met 100 Gentenaars nog net de top 3 haalde, werd het vijftig interviews later ingehaald door het predicaat ‘levendig’. Mooi, gezellig en levendig. Zo beschrijft een Gentenaar zijn stad dus in drie woorden. En jawel, de Gentenaar is ook kritisch: hij wil een betere mobiliteit, minder zwerfvuil en meer groen in de stad. Een terugblik op 100 gesprekken met Gentenaars.

Gent in drie woorden volgens 100 Gentenaars

 

Prioriteiten voor Gent volgens 100 Gentenaars

Gevraagd naar wat er beter moet in Gent, gaan heel wat antwoorden over het fietsen in Gent: de infrastructuur moet meer, beter en veiliger. “In de straat van mijn school ligt geen fietspad. Dat is toch niet normaal?” zegt Ilias, 7 jaar. Mobiliteit blijkt menig Gentenaar wakker te houden. Veel opmerkingen gaan over het gebrekkige aanbod aan openbaar vervoer. “Ik kom soms met de trein laat terug van het werk. Dan sta ik rond 22u aan het station en heb ik amper nog een tram.” (Jonito,  23 jaar) Veel Gentenaars maken zich ook zorgen over de veiligheid en ergeren zich aan het zwerfvuil.

Na de publicatie van Gentenaar nr. 50 gaf ik al wat toelichting bij de plannen van sp.a-Groen voor fietsen, groen, veiligheid en kinderopvang in Gent.

Mobiliteit

Vandaag dus nog iets meer over mobiliteit. Met sp.a-Groen zijn we ervan overtuigd dat er maar één mogelijkheid is om de groeiende verkeersdruk te keren: een duidelijke keuze voor een stadsvriendelijke mobiliteit waarbij het openbaar vervoer, de fiets en voetganger centraal staan volgens het STOP-principe (Stappen, Trappen, Openbaar Vervoer, Personenwagen). Dat is noodzakelijk om bij een groeiende bevolking aan zoveel mogelijk Gentenaars toch een leefbare woonomgeving te garanderen en voor iedereen een vlotte bereikbaarheid van de hele kernstad en andere woonkernen waar te maken.

We werken daarom aan een verkeersconcept dat de overstap van de auto naar duurzame vervoerswijzen voor brede lagen van de bevolking mogelijk maakt. Gebruiksgemak, bereikbaarheid, betaalbaarheid en veiligheid staan daarbij voorop. Daarmee willen we vooral de leefbaarheid voor elke Gentenaar verbeteren, de milieuhinder afbouwen en belangrijke stappen zetten in de richting van een klimaatneutrale stad. Fiets en tram zijn daarbij de speerpunten in het mobiliteitsbeleid.

Dit nieuwe verkeersconcept wordt stap voor stap opgebouwd in functie van het realiseren van de benodigde infrastructuur.

Enkele concrete punten

  • We bouwen aan de rand van de stad een ring van park&ride parkings vertrekkende van de reeds bestaande park&ride parkings. Vanaf daar krijgt het openbaar vervoer voorrang via aparte beddingen en verkeerslichtenbeïnvloeding wat een vlotte verbinding met het hart van de stad, met de kernstad en de woonkernen mogelijk maakt.
  • Voor het goederentransport naar het centrum van de stad wordt een stadsdistributiecentrum uitgebouwd. Op die manier voorkomen we dat grote vrachtwagens zich nog langer door het stadscentrum moeten wringen.
  • Wij blijven onverkort kiezen voor een fijnmazig tramnet in Gent. We gaan daarbij onverminderd voor een snellere uitvoering van het Pegasusplan. Naast de spoedige realisatie van de reeds voorziene verlengingen richting Zwijnaarde, UZ Gent, en op The Loop, betekent dit in de eerste plaats dat er in de komende legislatuur een doorbraak komt in de realisatie van de vertramming van lijn 3 (richting Mariakerke), lijn 7 (deel Sint-Pietersstation-Dampoortstation) en de tramlijn in het kader van het project Oude Dokken tussen het Neuseplein en de Dampoort, waarbij minstens al met de realisatie van één tramlijn kan worden gestart. Verder zijn hogere frequenties op de hoofdlijnen, een vlotte doorstroming in eigen bedding en via verkeerslichtenbeïnvloeding en een meer kwalitatief laatavond- en nachtaanbod essentieel in de verdere uitbouw van het openbaar vervoer in Gent.
  • Iedereen is voetganger, hoe kort de verplaatsing ook is. Er wordt verder werk gemaakt van een doorgedreven voetgangersbeleid, waarin een optimale toegankelijkheid (vb. door heraanleg van voetpaden in slechte staat) en verkeersveiligheid voorop staan.
  • We ijveren voor een daling van het autogebruik en het autobezit in het algemeen, en in de kernstad en de woonkernen in het bijzonder. Dit bereiken we prioritair door een verhoging van het aanbod en het gebruik van het openbaar vervoer, alsook met kwalitatieve fiets- en voetgangersinfrastructuur. Ook alternatieven zoals autodelen en de bouw en de ontwikkeling van autoluwe wijken worden gepromoot en ondersteund. 

Wordt vervolgd

Een vrouw aan wie ik vroeg wat ik volgens haar moet doen als jonge politica, antwoordde me: de stad vooral zelf blijven beleven. Ik denk dat ze gelijk heeft. Je kan niet aan politiek doen zonder zelf de stad dagelijks te voelen, zonder dat je weet wat er bij de mensen leeft.

De 100 Gentenaars hebben me alvast veel geleerd over wat er bij jong en oud, nieuwkomer of geboren Gentenaar leeft. Morgen beslist de Gentse kiezer of ik daar de komende zes jaar als gemeenteraadslid mee aan de slag mag. Wordt vervolgd!

Astrid vraagt het aan… Hugo

| Astrid

“Ik ben vree content dat ik Gentenaar ben.”

Op 14 oktober 2012 doe ik mee aan de Gentse gemeenteraadsverkiezingen. Van op plaats 16 van de sp.a-Groenlijst ijver ik voor een sociaal en ecologisch Gent. Eigenlijk wil ik alle Gentenaars ontmoeten, maar dat is helaas niet mogelijk. Daarom zoek ik 100 Gentenaars op. Zij mogen me vertellen wat ik voor hen kan doen!

Wie is geschikter om deze reeks van 100 interviews af te ronden dan Hugo? Deze geboren en getogen Gentenaar van 63 woont al sinds ’83 in Ledeberg.  Vanaf zijn zesentwintigste tot aan zijn pensioen werkte hij als tramchauffeur. Nu is hij toch wel tevreden dat hij op rust is, hoewel dat niet wil zeggen dat hij tegenwoordig stil zit. Een deel van zijn vrije tijd slijt hij als amateurfotograaf. Doorheen de hele campagne nam hij honderden zoniet duizenden foto’s van de kandidaten en militanten voor sp.a-Groen.

Als je Gent moet omschrijven, welke drie woorden komen dan eerst bij je op? “Dynamisch, cultureel en ‘schuune’ natuurlijk!

Gent is voornamelijk een mooie stad geworden dankzij de veranderingen die de laatste 20, 25  jaar plaatsvonden. Toen ik jong was, lag de stad er ’s avonds maar doods bij. Auto’s mochten overal parkeren en de straten verkeerden in een erbarmelijk staat. Als je dat vergelijkt met hoe onze stad er dezer dagen uitziet, is het verschil ongelooflijk. Ik ben overal in Vlaanderen geweest, maar voor mij is Gent de ‘schuunste’ stad van de hele wereld.”

Ik kom voor het eerst op bij de gemeenteraadsverkiezingen. Welke verbeteringen zijn nodig volgens jou?

“Daarnet zag ik het nog in Ter Zake: een discussie over de mobiliteit in Gent, of zal ik zeggen: het gebrek aan mobiliteit. Het openbaar vervoer moet hoe dan ook stukken beter georganiseerd worden. Neem nu de afschaffing van laatavondbussen en –trams, dat is toch triestig voor de bewoners? De stad zou meer inspraak moeten krijgen, want het beleid dat momenteel gevoerd wordt door De Lijn houdt te weinig rekening met de behoeften van de Gentenaars.”

Hugo, jij bent de allerlaatste Gentenaar die ik aan het woord laat en dit is mijn allerlaatste vraag. Wat is jouw lievelingsplekje in de stad?

“Ik ben graag buiten en dan vind je me vooral op pleinen en terrassen. In feite kom ik op veel plaatsen: de Vrijdagmarkt, de Korenmarkt, de Zuid. Als ik er nu echt eentje moet uitkiezen (denkt een minuutje na)… Ah! ‘t Sint-Baafsplein!”

Astrid vraagt het aan… Aiko

| Astrid

“In Gent kan ik overal nieuwe vrienden maken.”

Op 14 oktober 2012 doe ik mee aan de Gentse gemeenteraadsverkiezingen. Van op plaats 16 van de sp.a-Groenlijst ijver ik voor een sociaal en ecologisch Gent. Eigenlijk wil ik alle Gentenaars ontmoeten, maar dat is helaas niet mogelijk. Daarom zoek ik 100 Gentenaars op. Zij mogen me vertellen wat ik voor hen kan doen!


Aiko, vijf jaar, is net begonnen in het eerste leerjaar. Samen met haar broer van zeven woont ze afwisselend in twee huizen, in Gentbrugge en Sint-Amandsberg.

Gent in drie woorden? “Euh…weet ik niet. Ik vind het leukste aan Gent dat ik overal nieuwe vrienden kan maken. In de circusschool of de scouts of op school. En aperitieven bij Grietje. Of met de tandem langs haar raam fietsen en dan heel hard Grieeeetje roepen. Meestal hoort ze dat niet.”

Wat zou jij graag veranderen in de stad, Aiko?

“Ik zou willen dat er nog veel meer speeltuinen en parken komen. Als de Buffalo’s weggaan komt er een park aan onze straat bij mama, ik hoop dat daar dan ook een speeltuin komt. Bij mijn papa kunnen we al uit veel speeltuinen kiezen maar bij mama nog niet. Maar weet  je? Vorige week was ik met mijn mama naar de speeltuin met de grote berg (Bijgaardepark) en daar lag een supergrote vuilzak met allemaal rommel! Dat is toch echt heel erg?”

Wat is voor jou het leukste plekje in Gent?


“De Rozenbroeken. Daar kan ik stokken zoeken om mee te spelen, zwemmen, naar de scouts gaan, met onze klas gaan fietsen… DOK vond ik ook heel leuk. Daar zijn altijd vrienden van mijn klas. En ik kon er naar de skaters kijken. Dat wil ik later ook kunnen!”

Astrid vraagt het aan… Dominique

| Astrid

“Mijn lievelingsplek  is de tram. Ik geniet ervan om van op een afstand mensen te observeren, flarden van telefoongesprekken op te vangen. Ik geniet van de diversiteit, de veelkleurigheid, de veelstemmigheid. Ik zou het iedereen aanraden.”

Op 14 oktober 2012 doe ik mee aan de Gentse gemeenteraadsverkiezingen. Van plaats 16 op de sp.a-Groenlijst ijver ik voor een sociaal en ecologisch Gent. Eigenlijk wil ik alle Gentenaars ontmoeten, maar dat is helaas niet mogelijk. Daarom zoek ik 100 Gentenaars op. Zij mogen me vertellen wat ik voor hen kan doen!

Dominique Willaert (44) geniet in Gent een stevige bekendheid als artistiek en inhoudelijk coördinator van Victoria Deluxe. Enkele weken geleden nam hij me mee naar volkscafé De Wan voor een paar koffies en een lang gesprek over politiek links en de onderkant van de Gentse samenleving. Om af te sluiten legde ik hem mijn drie vragen voor Gentenaars voor.

Gent in drie woorden?  “Gastvrij, rebels en durf.

Ja, Gent is rebels en heeft durf, maar het is niet makkelijk om dat uit te leggen. Het gaat om een soort Gentse esprit, een eigen, typisch stedelijke mentaliteit. Neem nu de sfeer in Gent in de publieke ruimte, bijvoorbeeld gewoon aan de bushalte: je kan altijd mensen aanspreken, ze zullen niet in elkaar duiken. Gentenaars zijn ook behulpzaam. Dat is natuurlijk geen exacte wetenschap, maar voor mij is dat het typisch Gentse karakter.

Een en ander heeft volgens mij te maken met de grote mix aan mensen. We hebben hier de autochtone Gentenaars, maar ook heel wat inwijkelingen: de West-Vlamingen die blijven hangen, de buitenlandse migranten… Gentenaars geven blijk van een grote veerkracht – ze zijn getraind in het omgaan met die mix. Ik vind dat toch een verschil met Antwerpen of Brussel. Waaraan we dat te danken hebben? Wellicht voor een deel aan de schaalgrootte: Gent is niet te groot en niet te klein. Maar ongetwijfeld ook aan onze socialistische en industriële voorgeschiedenis. Gent is de stad van Vooruit, kunstenaars, studenten, Louis Paul Boon. Weet je trouwens dat ze ooit nog van plan geweest zijn de Vooruit met de grond gelijk te maken? Ze gingen er appartementen zetten. Stel je voor.”

Ik kom in oktober voor de eerste maal op. Waarop zou ik volgens jou de aandacht moeten vestigen?

“Wel, ik ben toch wat bezorgd. Socialisten laten zich soms opjagen door de rechterzijde van het politieke landschap. In Gent moet men nog meer beseffen dat er heel wat linkse, creatieve mensen bereid zijn om progressief beleid te ondersteunen. Je moet het middenveld goed gebruiken.

Als linkse, socialistische politica denk ik dat je creatieve oplossingen moet durven aanreiken voor heel moeilijke, maatschappelijke vraagstukken zoals migratie en kwalitatief wonen. Dat laatste is misschien wel de grootste uitdaging van vandaag. Politiek en middenveld kunnen daar de handen in elkaar slaan.

Een ander punt dat mij zorgen baart, is de hoge werkloosheid bij niet-Belgen. Via mijn werk bij Victoria Deluxe kom ik daar dagelijks mee in aanraking. Die hoge werkloosheid zie je niet alleen bij de laaggeschoolde maar ook bij de hooggeschoolde niet-Belgen. Dit is deels te wijten aan discriminatie op de arbeidsmarkt, maar naar mijn ervaring gaat het niet altijd om slechte bedoelingen, maar soms gewoon ook om koudwatervrees.

Als mensen zich bedreigd voelen op vlak van werk of gezondheid, dan gaan ze hun medemensen eerder als concurrenten in plaats van als medestanders beschouwen. Kortom, we moeten er prioritair voor zorgen dat de bestaansvoorwaarden van mensen ingevuld zijn.”

Ik vind het erg belangrijk dat we in Gent onze openbare ruimte (pleinen, parken, straten,…) goed soigneren. Heb jij een lievelingsplekje in de stad?

“Dat is eigenlijk sterk veranderd in de loop van mijn leven. Vroeger koos ik resoluut voor een goed koffiehuis zoals de Mokkabon. Gewoon anoniem, met de krant en een koffie. Je kan er genieten van de va et vient, maar je kan even goed nieuwe mensen ontmoeten.

Hoe ouder ik word, hoe meer ik de drukke binnenstad ontvlucht. Nu is mijn lievelingsplek de tram. Ik geniet ervan om van op een afstand mensen te observeren, flarden van telefoongesprekken op te vangen. Ik kan genieten van de diversiteit die je er ziet. Er is veelkleurigheid, veelstemmigheid. Ik zou het iedereen aanraden.”

Astrid vraagt het aan… Freya

| Astrid

“Als we met sp.a opnieuw deel uitmaken van de meerderheid, denk ik dat jij een kritisch gemeenteraadslid kan zijn dat zegt ‘ge zijt goed bezig, mààr…’.”

Op 14 oktober 2012 doe ik mee aan de Gentse gemeenteraadsverkiezingen. Van op plaats 16 van de sp.a-Groenlijst ijver ik voor een sociaal en ecologisch Gent. Eigenlijk wil ik alle Gentenaars ontmoeten, maar dat is helaas niet mogelijk. Daarom zoek ik 100 Gentenaars op. Zij mogen me vertellen wat ik voor hen kan doen!

Freya Van den Bossche behoeft voor de meesten onder ons geen introductie.  De 37-jarige Gentse is Vlaams minister van energie, wonen, steden en sociale economie. Ze zetelt ook al 12 jaar in de Gentse gemeenteraad. De moeder van drie en stiefmoeder van twee had vorige zondag na de laatste campagnemeeting van sp.a-Groen toch nog even tijd om de jongste sp.a-kandidate van de lijst een hart onder de riem te steken.

Freya, hoe zou jij Gent in drie woorden samenvatten? “Rebels, dorp & stad.” (Daar moet ze duidelijk geen twee keer over nadenken.)

“Gent heeft alles wat je van een stad verlangt: ze bruist, er is een uitgebreid cultuuraanbod en je vindt er een mengelmoes van mensen: jong en oud, zowel studenten als werkende mensen. Tegelijkertijd heerst er toch een soort dorpssfeer in elke afzonderlijke wijk. Voor mij heeft Gent het aanbod van een stad zonder de charme van een dorp te verliezen.”

Heeft het bestuur daar iets mee te maken, denk je?

“Ja, het jarenlange, degelijke bestuur van rood en blauw heeft hierbij geholpen, daar ben ik van overtuigd. Let wel, de mentaliteit van onze stadbewoners zit er ongetwijfeld ook voor iets tussen. Gentenaars zijn tegendraads, maar open van geest.”

Heb je inhoudelijke tips voor een politieke starter zoals ik? Op welk vlak kunnen we bijvoorbeeld nog verbetering verwelkomen?

“(Grappend) Als je verkozen raakt, kan je misschien iets doen aan het sluikstorten naast mijn deur! Nee, serieus nu, om terug te komen op dat afval, soms zit het ‘m in kleine dingen. Ik wil graag werken aan een stad waar mensen zorgen voor hun eigen straten, waar nog meer het gevoel leeft van: we zorgen samen voor hetgeen waar we van houden. Wat ik voor jou specifiek hoop is dat je voldoende voorkeursstemmen haalt om verkozen te raken. Mijn stem heb je zeker! Je hebt zeer relevante thema’s gekozen als actiepunten en je weet wat je wilt. Als we met sp.a opnieuw de meerderheid vormen, denk ik dat jij een gemeenteraadslid zal kunnen zijn dat zegt “ge zijt goed bezig, mààr…”. Zo’n kritische stem is van grote waarde voor het beleid.”

Zoals je weet, sluit ik altijd af met dezelfde vraag: wat is jouw lievelingsplekje in de stad?

“Het Rommelwaterpark in de Machariuswijk! Dat ligt eigenlijk helemaal verstopt achter woningen en heeft een kleine ingang tussen de huizen. De tuintjes van de omwonenden komen daarop uit, dus het doet ongeveer dienst als gedeelde tuin, wat ik een zeer aantrekkelijk concept vind. Of het nu is om te petanquen en voor een verjaardagsfeestje van de kinderen, altijd leuk!”

Astrid vraagt het aan… Hamza

| Astrid

“Ik was 16 jaar en half toen ik in Gent toekwam, en iedereen was open en vriendelijk, het was hier allemaal zo goed.”

Op 14 oktober 2012 doe ik mee aan de Gentse gemeenteraadsverkiezingen. Van op plaats 16 van de sp.a-Groenlijst ijver ik voor een sociaal en ecologisch Gent. Eigenlijk wil ik alle Gentenaars ontmoeten, maar dat is helaas niet mogelijk. Daarom zoek ik 100 Gentenaars op. Zij mogen me vertellen wat ik voor hen kan doen!

In het Turks café om de hoek zitten er aan verschillende tafels mannen van middelbare leeftijd erg geconcentreerd rummikub te spelen. Gelukkig maakt de 64-jarige gepensioneerde Hamza uit Mariakerke graag even tijd om drie korte vraagjes te beantwoorden voor een van mijn laatste interviews.

Welke drie woorden zou je gebruiken om Gent te beschrijven? “Vriendelijk, ongelooflijk en goed.”

“Toen ik hier in 1965 als jonge gast aankwam in de ‘Blommenstad’ (uitgesproken met een zware Gentse tongval), zoals ze Gent ook wel noemen, werd ik heel goed onthaald. De mensen waren zeer gastvrij en hadden een open mentaliteit. Je kon zomaar dingen buiten laten staan zonder dat ze gestolen werden, bijvoorbeeld fietsen. Je moest niet eens je voordeur op slot doen. Ik vond dat hier zo goed leven tussen de Gentenaars. Nu vind ik dat dit gevoel van veiligheid, tot mijn groot ongenoegen, weg is.”

Ik kom voor het eerst op bij de gemeenteraadsverkiezingen. Welke elementen zijn toe aan verbetering?

“Er is veel werk aan de winkel. Ik denk met heimwee terug aan de periode van vader Eyskens (Gaston Eyskens nvdr). Destijds gingen de mensen op zo’n aangename manier met elkaar om en waren er veel minder charlatans. Na de val van de Berlijnse Muur is het een beetje misgegaan, vrees ik. De instroom van migranten was zodanig groot dat het land niet de tijd had om zich vlot aan te passen aan alle veranderingen. Er zou moeten geïnvesteerd worden in een veiligere stad en een meer open mentaliteit onder de mensen.”

Om af te ronden pols ik altijd eens naar de favoriete plek van degene die voor mij zit. Waar vertoef jij het liefst?

“Vroeger was dat de ‘Kuurenmarkt’, maar tegenwoordig is dat gewoon mijn straat, de Eeklostraat. Guy Verhofstadt heeft daar trouwens ook nog gewoond! Het is er rustig, meer moet ik niet hebben nu ik met pensioen ben. Ik ben daar alleszins content.”

Astrid vraagt het aan… Jonito

| Astrid

“Gent laat u gewoonweg uzelf zijn.”

Op 14 oktober 2012 doe ik mee aan de Gentse gemeenteraadsverkiezingen. Van op plaats 16 van de sp.a-Groenlijst ijver ik voor een sociaal en ecologisch Gent. Eigenlijk wil ik alle Gentenaars ontmoeten, maar dat is helaas niet mogelijk. Daarom zoek ik 100 Gentenaars op. Zij mogen me vertellen wat ik voor hen kan doen!

Als elk van mijn honderd Gentenaars een prijs in ontvangst zou mogen nemen, dan wint Jonito (23) die voor de meest aanstekelijke lach. Hij is het product van een Hondurese moeder en een Vlaamse vader en is zowel in het Spaans als het Nederlands opgevoed. Maar nu woont hij samen met zijn vriend aan de Coupure, en studeert hij fotografie aan het KASK. Hoe ziet hij Gent doorheen zijn lens?

“Gent is een open, gemoedelijke en artistieke stad.”

“Nergens voel ik me zo veilig om mezelf te zijn als in Gent. Ik moet nergens voor oppassen. Antwerpen kan wat hautain overkomen. Brussel is soms nogal claustrofobisch. Maar Gent vraagt niet wie je bent. Gent laat u gewoonweg uzelf zijn. Ik voel me hier ook thuis door de artistieke sfeer. Naar mijn gevoel doet Gent met zijn oppervlakte en aantal inwoners meer rond creativiteit en kunst dan andere Belgische steden. Zo ben ik best trots om les te volgen aan het KASK, een school die een uitstekende reputatie geniet. En het hoogtepunt van dat artistieke leven in Gent is voor mij het Lichtfestival.”

Ik kom voor de eerste maal op bij deze gemeenteraadsverkiezingen. Wat kan ik voor jou betekenen?

“Soms kom ik laat thuis van een opdracht, en dan ondervind ik wel wat problemen om vlot thuis te geraken van het Sint-Pietersstation met het openbaar vervoer. De trams rijden niet frequent genoeg op dat uur, en dan spreek ik van 10 uur ’s avonds. Een uur waar toch nog mensen buiten komen, denk ik dan. Dan sta je daar en werkt het systeem dat de trams aankondigt ook nog eens niet.”

Nu ben ik wel benieuwd naar wat het Gentse lievelingsplekje van jou als fotograaf is…

“De Coupure, waar ik vlakbij woon, is een topplek.  Ik trek vaak naar mijn vaste fotowinkel in Mariakerke en dan fiets ik die volledig af. Heel de Coupure en nadien de Groendreef zijn van begin tot einde voor mij de moeite waard om te fotograferen. Je hebt daar alles: water, groen, een leuk fietspad.”

Astrid vraagt het aan… Francine en Frans

| Astrid

“In het debat over verkeer wordt er altijd over fietsers en auto’s gesproken, maar de voetgangers komen zelden aan bod.”

Op 14 oktober 2012 doe ik mee aan de Gentse gemeenteraadsverkiezingen. Van op plaats 16 van de sp.a-Groenlijst ijver ik voor een sociaal en ecologisch Gent. Eigenlijk wil ik alle Gentenaars ontmoeten, maar dat is helaas niet mogelijk. Daarom zoek ik 100 Gentenaars op. Zij mogen me vertellen wat ik voor hen kan doen!

De laatste zondagmorgen voor de verkiezingen. Het is koud, maar de zon straalt aan de blauwe hemel. Ik heb afgesproken met Francine van der Graaf (76) en haar vriend Frans (92) voor een koffietje. Samen met deze felle madam afkomstig van de Muide heb ik campagne gevoerd, zij als oudste sp.a-kandidate op de kartellijst, ik als jongste. Frans komt uit de streek van Dendermonde, maar verhuisde in ’47 naar Gent. Nu woont hij in een serviceflat in het Tichelhof, een complex dat deel uitmaakt van het zorgcentrum Domino, vlakbij het Sint-Lucasziekenhuis.

Welke drie woorden passen het best bij de stad Gent?
(antwoorden bijna in koor) “Prachtig.” Frans vult aan met “oud en interessant”, terwijl Francine gaat voor “gezellig en goed leefbaar”.

Frans: “Gent is een mooie, aangename stad met veel amusement. Vooral het centrum vind ik prachtig. Ze zijn ook constant bezig met vernieuwing. De voetpaden liggen slecht op veel plaatsen, maar men kan onmogelijk alles tegelijkertijd doen. Soms moet je geduld hebben, maar het resultaat is des te beter. ”

Francine: “Op AVS tonen ze jammer genoeg dikwijls de slechtste kanten van de rand van de stad, maar er is al zoveel gerealiseerd en af en toe moet je ook de positieve dingen durven zeggen. Je hebt hier in Gent alles en daarmee bedoel ik, je vindt activiteiten op allerhande vlak: cultuur, winkels, sport, enz. Ook voor senioren! Die kunnen terecht bij de clubhuizen of lokale dienstencentra waar er bijvoorbeeld cursussen georganiseerd worden.”

Frans: “Ik woonde vroeger aan de Muinkkaai, dat is heel dicht bij het Geuzenhuis en daar was er altijd van alles gaande. Wanneer er ergens in Gent een tentoonstelling opende was ik er ook altijd bij!”

Francine: “Ook interessant is dat het OCMW nu begonnen is met focussen op de 70-jarigen in hun seniorenwerking. Volgens onderzoek voelen mensen van mijn leeftijd zich eenzamer dan 80-jarigen. Toch mooi dat de stad zich daarvoor wil inzetten.”

Het is de eerste keer dat ik opkom bij de gemeenteraadsverkiezingen. Waaraan zou Gent moeten werken om nog een aangenamere stad te worden?

Francine: “Aan het Sint-Pietersstation verblijven er tegenwoordig heel wat daklozen. Voor die mensen zou er voldoende opvang moeten zijn. En er zou ook een oplossing moeten komen voor de vele bedelaars in het centrum. Als ik aan iedereen iets zou geven op mijn wandeling van de Vrijdagmarkt tot aan de Veldstraat, is mijn pensioen eraan…”

Frans: “Er mag ook meer aandacht zijn voor voetgangers. Fietsers en automobilisten worden vaak ter sprake gebracht, maar over de mensen die te voet gaan, blijft het stil. Als voetganger vind ik het soms vervelend dat fietsers aan volle snelheid tussen de voetgangers rijden.”

Francine: “Nu we bezig zijn over fietsers, wil ik nog graag vermelden dat de stad Gent het tekort aan fietsenstallingen  aan het station zou moeten aanpakken. Ik neem regelmatig tram 1 en ik kan u zeggen dat het niet gemakkelijk is aan de halte te geraken. De weg ernaartoe ligt namelijk vol met fietsen!”

Als afsluiter: wat zijn jullie lievelingsplekjes in de stad?

Frans: “Op een terrasje tussen de torens van Gent.”

Francine: “Daar sluit ik mij bij aan, maar ik loop feitelijk overal! (lacht)”

Astrid vraagt het aan… Marie-Michèle

| Astrid

“In tijden van crisis, zijn het jongeren zoals onze leerlingen die het vaakst uit de boot vallen.”

Op 14 oktober 2012 doe ik mee aan de Gentse gemeenteraadsverkiezingen. Vanop plaats 16 van sp.a-Groenlijst ijver ik voor een sociaal en ecologisch Gent. Eigenlijk wil ik alle Gentenaars ontmoeten, maar dat is helaas niet mogelijk. Daarom zoek ik 100 Gentenaars op. Zij mogen me vertellen wat ik voor hen kan doen!

Marie-Michèle is 56 jaar en geeft met veel enthousiasme les aan BUSO Binnenhof,  een school voor buitengewoon secundair onderwijs in de Peperstraat in Gent.

“Als ik Gent in drie woorden zou moeten omschrijven? Historisch, buurtgericht en helaas ook armoede.

Wijken zijn belangrijk in een stad, al was het maar om het sociale weefsel sterk te maken. Ik heb zelf een tijdlang in een buurtcomité gezeten en ik was er steeds onder de indruk van de inzet van vrijwilligers en sympathisanten om allerlei initiatieven op te zetten. Bovendien is de ondersteuning die de stad op logistiek, financieel en inhoudelijk vlak geeft, niet te onderschatten.”

Wat kan er volgens jou beter in de stad?

“Zoals ik net vertelde vind ik het ook opvallend hoeveel armoede er in een stad als Gent is. Ik heb ook het gevoel dat het probleem almaar erger en triester wordt. Al ben ik er me wel van bewust dat het een zeer complex vraagstuk is met ongetwijfeld ook complexe oplossingen. Ik zie het in mijn buurt en ook regelmatig bij leerlingen van onze school. Wij willen onze leerlingen, die vaak een beperking hebben, helpen integreren in de maatschappij en ook in het werkmilieu. Maar precies in tijden van crisis, zijn zij het die het vaakst uit de boot vallen. Terwijl een job hen net een enorm gevoel van zelfwaarde kan bezorgen. Ook de stad heeft daar een verantwoordelijkheid, vind ik.”

Ik ben nogal geïnteresseerd in de publieke ruimte en hoe de Gentenaars er gebruik van maken. Wat is jouw favoriete plek in Gent?

“Dat is zonder twijfel het Museum voor Schone Kunsten. Sinds dat heropend is kom ik daar graag en veel. Wat nu bijzonder interessant is dat ze er het Lam Gods aan het restaureren zijn. Het publiek kan dat zomaar achter glas meevolgen. Heel fascinerend!”